ผลของการเรียนแบบใช้หลักฐานต่อความสามารถในการตัดสินใจแก้ปัญหาเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล

Abstract

การวิจัยเชิงทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการตัดสินใจแก้ปัญหาเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาลระหว่างก่อนและหลังการเรียนแบบใช้หลักฐาน และเปรียบเทียบความสามารถในการตัดสินใจแก้ปัญหาเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาลกลุ่มที่เรียนแบบใช้หลักฐาน กับกลุ่มที่เรียนตามปกติ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 2 วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นพรัตน์ วชิระ จำนวน 48 คน ซึ่งจัดเข้ากลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 24 คน ด้วยวิธีสุ่มแบบ Randomization Block Designs กลุ่มทดลองได้เรียนด้วยการเรียนแบบใช้หลักฐาน เรื่อง การปฏิบัติการพยาบาลในการแก้ปัญหาเชิงจริยธรรม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้น ได้แก่ แผนการสอน และคู่มือประกอบการเรียน และแบบสอบอัตนัยประยุกต์ที่ใช้วัดความสามารถในการตัดสินใจแก้ปัญหาเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล เครื่องมือทุกฉบับผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ค่าความเที่ยง ของแบบสอบอัตนัยประยุกต์ เท่ากับ.66 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ สถิติทดสอบ ที (t - test)