ลักษณะไทยสมัยใหม่สำหรับงานสถาปัตยกรรมประเภทบ้านพักอาศัย

Abstract

ศึกษาทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อเป็นแนวทางในการศึกษาลักษณะไทยสมัยใหม่จากอาคารตัวอย่าง ซึ่งเป็นอาคารที่ได้รับรางวัลสถาปัตยกรรมดีเด่น จากสมาคมสถาปนิกสยามฯ และอีกส่วนหนึ่งเป็นอาคาร ซึ่งเป็นที่ยอมรับในคุณค่าทางสถาปัตยกรรม โดยทำการสำรวจลักษณะกายภาพของอาคารดังกล่าว พร้อมทั้งศึกษาความคิดเห็นของ สถาปนิกผู้ออกแบบ ผู้ใช้สอยอาคาร คณะกรรมการตัดสินรางวัลสมาคมสถาปนิกสยามฯ และอีกส่วนหนึ่งเป็นผู้ทรงคุณวุฒิด้านสถาปัตยกรรมไทย ที่มีต่อลักษณะไทยสมัยใหม่ของอาคารตัวอย่างที่ศึกษา และความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาการพัฒนาลักษณะไทยสมัยใหม่สำหรับงานสถาปัตยกรรมประเภทบ้านพักอาศัย เพื่อนำข้อมูลที่ได้ไปสร้างแบบสอบถาม สำหรับสอบถามความคิดเห็นในเรื่องดังกล่าวกับกลุ่มสถาปนิกทั่วไป และกลุ่มบุคคลทั่วไป ผลจากการวิจัยที่ได้ทำให้ทราบถึงลักษณะไทยสมัยใหม่ที่เด่นชัด ลักษณะไทยเชิงรูปธรรม ได้แก่ การจัดกลุ่มอาคาร ลักษณะหลังคา ชาน เสาลอย ซุ้มประตู พื้นที่ว่างเชื่อมภายนอกอาคาร สัดส่วนและการเจาะช่องเปิด ราวระเบียงลายหน้าจั่ว ค้ำยัน การจัดภูมิทัศน์ และลักษณะไทยเชิงนามธรรม ได้แก่ ลักษณะเบาและลอยตัว ลักษณะโปร่ง-โล่ง ลักษณะร่มรื่น ส่วนแนวทางการพัฒนาลักษณะไทยสมัยใหม่สำหรับงานสถาปัตยกรรมประเภทบ้านพักอาศัย มีความสอดคล้องกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องในการออกแบบให้มีลักษณะไทยสมัยใหม่ ได้แก่ การนำลักษณะไทยมาใช้ในการออกแบบสภาพแวดล้อม ประโยชน์ใช้สอบสมัยใหม่ วัสดุและเทคโนโลยี การอนุรักษ์พลังงาน นอกจากนี้ จากการศึกษายังพบว่าลักษณะไทยสมัยใหม่บางประการ และแนวทางการพัฒนาลักษณะไทยสมัยใหม่บางเรื่อง กลุ่มสถาปนิกทั่วไปและกลุ่มบุคคลทั่วไป มีความคิดเป็นที่แตกต่างกัน ทั้งนี้ ย่อมแสดงให้เห็นว่าสถาปนิกผู้ออกแบบควรตระหนักถึง ความคิดเห็นของกลุ่มบุคคลทั่วไปที่มีต่อลักษณะไทยสมัยใหม่ เพื่อเป็นข้อมูลในการออกแบบต่อไป.