สุขภาพจิตของลูกจ้างประจำในโรงพยาบาลสมเด็จพระปิ่นเกล้า

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสุขภาพจิต และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตของลูกจ้างประจำในโรงพยาบาลสมเด็จพระ ปิ่นเกล้า โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ กลุ่มลูกจ้างประจำ สังกัดโรงพยาบาลสมเด็จพระปิ่นเกล้า กรมแพทย์ทหารเรือ จำนวน 287 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยแบ่งเป็น 3 ส่วนคือ แบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล แบบวัดความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง และแบบคัดกรองสุขภาพจิต GHQ-30 (General Health Questionnaire 30) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรม SPSS สถิติที่ใช้ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบไคสแควร์ และการวิเคราะห์สถิติถดถอยพหุ ผลการวิจัยพบว่า ลูกจ้างประจำในโรงพยาบาลสมเด็จพระปิ่นเกล้า มีค่าคะแนนซึ่งเข้าได้กับปัญหาสุขภาพจิต 17.1% ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับสุขภาพจิตพบว่า จำนวนชั่วโมงการทำงาน ความสัมพันธ์กับปัญหาสุขภาพจิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 เงินเดือนสถานภาพทางการเงิน และจำนวนภาระหนี้สิน มีความสัมพันธ์กับปัญหาสุขภาพจิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 อย่างไรก็ตามไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพจิตกับความรู้สึกมีคุณค่าในตน เอง เมื่อนำปัจจัยต่างๆ มาวิเคราะห์โดยสถิติถดถอยพหุ พบว่า ปัจจัยที่สามารถทำนายสุขภาพจิตของลูกจ้างประจำในโรงพยาบาลสมเด็จพระปิ่น เกล้า ได้แก่ จำนวนชั่วโมงการทำงาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และสถานภาพทางการเงิน และจำนวนภาระหนี้สิน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01