การรวมแบบจำลองความปั่นป่วนเรย์โนลด์ต่ำ k-specific dissipation rate กับพจน์แก้ไขสเกลความยาว สำหรับปรากฏการณ์การไหลและการถ่ายเทความร้อนที่ซับซ้อน

Abstract

นำเสนอการรวมแบบจำลองความปั่นป่วนเรย์โนลด์ต่ำ k–specific dissipation rate กับพจน์แก้ไขสเกลความยาว (Length scale correction term) ร่วมกับแบบจำลองเรย์โนลด์สูง k–specific dissipation rate ในการรวมแบบจำลองทั้งสองจะใช้แนวคิดของแบบจำลองแบบ Baseline ซึ่งทำให้ได้แบบจำลองใหม่ที่เรียกว่า “แบบจำลองความปั่นป่วน Baseline–Low–Reynolds k-omega with LSC term หรือ BLL” สำหรับการแก้ปัญหาการไหลและการถ่ายเทความร้อนที่ซับซ้อน ส่วนของพจน์แก้ไขสเกลความยาวที่ใช้ในงานวิทยานิพนธ์นี้จะพิสูจน์หามาโดยอาศัยความสัมพันธ์เช่นเดียวกับ Yap correction ซึ่งทำให้ได้พจน์แก้ไขสเกลความยาวของ specific dissipation rate (specific dissipation rate–LSC term) แล้วจึงนำพจน์ดังกล่าวรวมเข้ากับแบบจำลองความปั่นป่วนเรย์โนลด์ต่ำ ทำให้ Turbulent length scale มีค่าลดต่ำลง ส่งผลให้การทำนายปรากฏการณ์การไหลที่เกิด Separation และ Reattachment ในบริเวณใกล้ผนังมีความแม่นยำขึ้น จากนั้นจึงรวมแบบจำลองเรย์โนลด์สูง k–specific dissipation rate เข้ากับแบบจำลองใหม่ เพื่อลดความไวต่อการเปลี่ยนแปลงของแบบจำลองในกระแสการไหลอิสระลง การตรวจสอบประสิทธิภาพและความแม่นยำแบบจำลอง BLL ทำได้โดยการนำผลลัพธ์ที่ได้จากการคำนวณไปเปรียบเทียบกับปัญหาที่มีผลการทดลองหรือผลการคำนวณด้วยระเบียบวิธีเชิงตัวเลขอื่นๆ จากผลการศึกษาพบว่า แบบจำลอง BLL สามารถทำนายผลทั้งในส่วนของการไหลและส่วนของการถ่ายเทความร้อนได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะบริเวณใกล้ผนัง ผลลัพธ์ที่ได้จากการวิเคราะห์ปัญหาในงานวิทยานิพนธ์นี้ แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของแบบจำลอง BLL และสามารถสรุปได้ว่า แบบจำลองความปั่นป่วนใหม่นี้มีความเหมาะสมในการใช้แก้ปัญหาการไหลและการถ่ายเทความร้อนบริเวณใกล้ผนัง.