ผลของอายุสลัดจ์ที่มีต่อประสิทธิภาพการตกตะกอนในระบบเอเอสที่ใช้วัสดุช่วยตกตะกอน

Abstract

ศึกษาผลของอายุสลัดจ์ที่มีต่อประสิทธิภาพการตกตะกอนในระบบเอเอสที่มีการเติมวัสดุช่วยตกตะกอน 3 ชนิด คือ ทาล ถ่านกัมมันต์ชนิดผง และยางบดละเอียด ลงในถังปฏิกิริยาของระบบเอเอสที่ควบคุมให้มีอายุสลัดจ์ต่างกันคือ 3, 10 และ 30 วัน เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของวัสดุช่วยตกตะกอนทั้ง 3 ชนิด ที่มีผลต่อความเร็วในการตกตะกอนของสลัดจ์ในระบบเอเอส ที่มีอายุสลัดจ์ต่างๆ โดยการวัดค่าความเร็วเริ่มต้นของการตกตะกอน (ไอเอสวี) ศึกษาประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดี และการจับตัวระหว่างฟล็อกกับวัสดุช่วยตกตะกอน โดยนำข้อมูลจากการศึกษานี้ไปใช้ในการปรับปรุงและออกแบบถังตกตะกอนในระบบเอเอสต่อไป ผลการวิจัย พบว่า ค่าไอเอสวีของระบบที่เติมทาลสูงกว่าระบบที่เติมถ่านกัมมันต์และยางในทุกๆ ค่าอายุสลัดจ์โดยมีค่าไอเอสวีสูงสุดคือ 10.6 ม./ชม. ค่าไอเอสวีสูงสุดของระบบที่เติมถ่านกัมมันต์และยางมีค่า 7.2 และ 6.6 ม./ชม. ตามลำดับ โดยชุดควบคุมที่ไม่มีการเติมวัสดุช่วยตกตะกอนจะมีค่าไอเอวีต่ำกว่า 5 ม./ชม. และมีค่าไอเอสวีต่ำกว่าในระบบที่เติมวัสดุช่วยตกตะกอนทั้ง 3 ชนิด ในแง่การกำจัดซีโอดีพบว่า ระบบที่เติมถ่านกัมมันต์มีประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีได้สูงที่สุด ซึ่งสูงกว่า 97% มากกว่าระบบที่เติมทาลและยาง และชุดควบคุมที่กำจัดซีโอดีได้ 95% และพบว่าอายุสลัดจ์ของระบบในช่วง 3-30 วัน ไม่มีผลต่อประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีของระบบที่เติมวัสดุช่วยตกตะกอนอย่างชัดเจน เมื่อศึกษาด้วยกล้องจุลทรรศน์และกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนจะเห็นฟล็อกจุลชีพห่อหุ้มวัสดุช่วยตกตะกอน ฟล็อกมีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าฟล็อกจุลชีพในชุดควบคุม และเห็นการเกาะติดของจุลชีพที่ผิววัสดุช่วยตกตะกอนได้อย่างชัดเจน โดยมีลักษณะการเกาะตัวไม่ต่างกันในแต่ละอายุสลัดจ์ นอกจากนี้ ระบบเอเอสที่เติมวัสดุช่วยตกตะกอนทุกชนิด ยังสามารถช่วยทำให้ถังตกตะกอนมีขนาดเล็กลงได้ในทั้ง 3 อายุสลัดจ์ โดยในระบบที่เติมทาลเป็นวัสดุช่วยตกตะกอนมี Limiting Flux (GL) สูงสุด 1,753 กก./ตร.ม. -วัน ซึ่งส่งผลให้ถังตกตะกอนของระบบที่เติมทาลมีขนาดเล็กที่สุด