ผลของการ์ตูนสีเหมือนจริง และสีไม่เหมือนจริงต่อผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ ที่มีระดับความคิดสร้างสรรค์ต่างกัน

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อศึกษาผลของการ์ตูนสีเหมือนจริงและสีไม่เหมือนจริงต่อผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ที่มีระดับความคิดสร้างสรรค์ต่างกัน วิธีดำเนินการวิจัย ตัวอย่างประชากรเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สี่ ปีการศึกษา 2527 โรงเรียนวัดโบสถ์จำนวน 120 คน ซึ่งได้มาโดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่ายใช้แบบทดสอบวัดความคิดสร้างสรรค์ของหอร์รานซ์ เพื่อแบ่งระดับความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนออกเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มละ 40 คน แบ่งครึ่งทั้ง 3 กลุ่ม แล้วจัดเป็นสองกลุ่ม คือกลุ่มทดลอง ก จำนวน 60 คน และกลุ่มทดลอง ข จำนวน 60 คน กลุ่มทดลอง ก ให้ดูภาพการ์ตูนสีเหมือนจริงจำนวน 20 ภาพ แล้วให้นักเรียนทำแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัย กลุ่มทดลอง ข วิธีดำเนินการทดลองเหมือนกับกลุ่มทดลอง ก แตกต่างกันเฉพาะสีการ์ตูน กลุ่มทดลอง ข ให้ดูภาพการ์ตูนสีไม่เหมือนจริง นำข้อมูลที่ได้จากการทดสอบกลุ่มตัวอย่างประชากรมาทำการวิเคราะห์ด้วยวิธีวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบ 2 ทาง (two – way analysis of varience) ผลการวิจัย ผลของการวิจัยมีสาระสำคัญสรุปได้ดังนี้ 1. นักเรียนที่ดูภาพการ์ตูนสีต่างกันมีผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. นักเรียนที่มีความคิดสร้างสรรค์ต่างกันมีผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. นักเรียนที่ดูภาพการ์ตูนสีต่างกันและมีความคิดสร้างสรรค์ต่างกันมีผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ด้านพุทธิพิสัยไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05