ระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของหนูขาวและแฮมสเตอร์เพศเมีย และความสัมพันธ์กับไดอามีน ออกซิเดส ในมดลูกในระยะแรกของการตั้งครรภ์

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้ศึกษาระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของหนูขาวและแฮมสเตอร์เพศเมียโดยวิธีเรดิโออิมมูโนเอสเสย์ โดยเจาะเลือดจากหัวใจของสัตว์ทดลองที่สลบด้วยอีเธอร์ ในเวลา 9.00-12.00 น. ทุก 2 วัน ตั้งแต่ในวงอิสตรัสตลอดไปจนถึงในระหว่างการตั้งครรภ์และระหว่างการให้นม และศึกษาหาปริมาณไดอามีน ออกซิเดส ในเนื้อเยื่อมดลูกในบริเวณต่างๆ คือ บริเวณที่มีการเกิดเดซีดัว บริเวณกล้ามเนื้อ และบริเวณที่ไม่มีการฝังตัวของตัวอ่อนในวันที่ 3, 4, 5, 6, 7, 8 และ10 ของการตั้งครรภ์ในหนูขาวและแฮมสเตอร์ จากผลการศึกษาพบว่าระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของหนูขาว ในระหว่างวงอีสตรัสมีค่าสูงสุดในตอนเช้าของวันอีสตรัส คือ 43.75 ± 5.41 ng/ml ( X̅ ± SE) แล้วเพิ่มขึ้นอย่างเด่นชัดตั้งแต่วันที่ 3 หลังจากการผสมพันธุ์จนตลอดระยะการตั้งครรภ์ (ยกเว้นในวันที่ 8 ที่มีระดับต่ำลง) โดยอยู่ในระดับ 81.20 ± 9.10 (ในวันที่3) ถึง 147.73 ± 24.58 ng/ml (ในวันที่ 16) จนถึง 6 ชั่วโมงก่อนคลอดจะลดลงเหลือ 40.50 ± 4.60 ng/ml และจะสูงขึ้นในระหว่างการให้นมเป็น 74.62 ± 15.88 (ในวันที่ 5) ถึง 89.35 ± 3.65 ng/ml (ในวันที่ 12) รูปแบบของระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของแฮมสเตอร์พบว่า มีค่าสูงสุดในตอนเช้าของวันอีสตรัส คือ 5.75 ± 0.29 ng/ml (X̅ ± SE) และเพิ่มขึ้นอย่างเด่นชัดตั้งแต่วันที่ 3 หลังจากการผสมพันธุ์ จนตลอดการตั้งครรภ์ (ยกเว้นในวันที่ 8 ที่มีระดับต่ำลง) โดยอยู่ในระดับ 10.38 ± 0.70 (ในวันที่ 5) ถึง 26.46 ± 2.63 ng/ml (ในวันที่ 13) และก่อนคลอดลดลงเป็นค่าสูงสุด 16.30 ± 1.55 ng/ml ในระหว่างการให้นมพบว่าลดต่ำลงอีกเป็นค่าต่ำสุด 3.52 ± 0.73 (ในวันที่ 13) ถึง 6.32 ± 1.24 ng/ml (ในวันที่ 15) ส่วนปริมาณของไดอามีน ออกซิเดสในเนื้อเยื่อมดลูกพบว่า ก่อนวันที่มีการฝังตัวของตัวอ่อนไม่พบปริมาณไดอามีน ออกซิเดส เลยทั้งในหนูขาวและในแฮมสเตอร์ ในวันที่มีการฝังตัวของตัวอ่อนเป็นต้นไปพบปริมาณไดอามีน ออกซิเดสในมดลูกบริเวณที่เกิดเดซีดัวมากที่สุดกล่าวคือ ในหนูขาวพบ 58.22 ± 11.55, 253.06 ± 43.00 และ 894.12 ± 172 mU/mg protein (X̅ ± SE) ในวันที่ 7, 8 และ 10 ของการตั้งครรภ์ตามลำดับและในแฮมสเตอร์พบ 137.80 ± 13.00, 284.00 ± 64.00, 861.82 ± 61.00 และ 1,482.03 ± 342.00 mU/mg protein ในวันที่ 6,7,8 และ 10 ของการตั้งครรภ์ตามลำดับ ส่วนบริเวณกล้ามเนื้อมดลูกและบริเวณที่ไม่มีการฝังตัว จะพบปริมาณไดอามีน ออกซิเดสน้อยมาก หรือไม่พบเลยทั้งในหนูขาวและแฮมสเตอร์ จนกระทั่งในวันที่ 10 ของการตั้งครรภ์จึงพบว่าสูงขึ้นโดยบริเวณกล้ามเนื้อมดลูกวัดได้ 49.50 ± 2.31 และ 467.28 ± 89.80 mU/mg protein กับบริเวณที่ไม่มีการฝังตัววัดได้ 29.82 ± 9.68 และ 33.54 ± 18.30 mU/mg protein ในหนูขาวและในแฮมสเตอร์ตามลำดับ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า 1) หนูขาวและแฮมสเตอร์มีแบบแผนของโปรเจสเตอโรนในซีรั่มในระหว่างวงอิสตรัส และระหว่างการตั้งครรภ์คล้ายคลึงกัน แต่แตกต่างกันในระหว่างการให้นม และระดับโปรเจสเตอโรนในซีรั่มของหนูขาวจะสูงกว่าในแฮมสเตอร์โดยตลอด 2) ปริมาณไดอามีน ออกซิเดสในเนื้อเยื่อมดลูกจะเริ่มสูงขึ้นเด่นชัดหลังจากวันที่มีการฝังตัวของตัวอ่อน และมีความสัมพันธ์กับการเจริญของเนื้อเยื่อมดลูกโดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณที่เกิดเดซีดูอัลตามจำนวนวันที่ตั้งครรภ์ 3) การเพิ่มขึ้นของระดับโปรเจสเตอโรนไม่ได้มีส่วนสัมพันธ์กับปริมาณไดอามีน ออกซิเดส ในเนื้อเยื่อมดลูกที่ไม่ได้ถูกกระตุ้นให้เกิดเดซิดูอะไลเซชั่น