ความเครียด พฤติกรรมการเผชิญความเครียด และการสนับสนุนทางสังคมของหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อเอชไอวีในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ และโรงพยาบาลนพรัตน์ราชธานี

Abstract

การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา ณ ช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาความเครียด พฤติกรรมการเผชิญความเครียด การสนับสนุนทางสังคม และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ในหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อเอชไอวี ในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ และ โรงพยาบาลนพรัตน์ราชธานี โดยศึกษาจากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 106 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามเพื่อประเมินความเครียด (the stress test of Smith) แบบสอบถามสนับสนุนทางสังคม และแบบสอบถามพฤติกรรมการเผชิญความเครียด (Jalowice Coping Scale-JCS) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ Chi-square การทดสอบ one-way ANOVA และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (Pearson’s product moment correlation coefficient) ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความเครียดโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 79.2 ได้รับการสนับสนุนทางสังคมในระดับมาก ร้อยละ 80.2 หญิงตั้งครรภ์ที่มีประวัติเคยแท้งบุตรมีคะแนนเฉลี่ยความเครียด น้อยกว่าหญิงตั้งครรภ์ที่ไม่เคยมิประวัติแท้งบุตรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p<0.05 พฤติกรรมการเผชิญ ความเครียดที่หญิงตั้งครรภ์นิยมใช้ได้แก่ แบบการมองโลกในแง่ร้าย แบบการพึ่งตนเอง และ แบบการมองแต่แง่ดี โดยมีคะแนนเฉลี่ยอยู่ในระดับสูง ซึ่งระดับความเครียดของหญิงตั้งครรภ์มีความสัมพันธ์ทางลบกับการสนับสนุน ทางสังคมอย่างมินัยสำคัญทางสถิติ (r= -0.136, p<0.01) และการสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์ทางลบ กับวิธีการเผชิญหน้าแบบหลีกเลี่ยงหลบหนีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = -0.255, p<0.05)