กระบวนการใหม่สำหรับผลิตยางแผ่น

Abstract

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือหากระบวนการใหม่ในการผลิตยางแผ่นควบคุมความหนืด โดยปล่อยแผ่นยางจับตัวอย่างอิสระที่อุณหภูมิห้อง ศึกษาผลของการผสมน้ำยางข้นกับน้ำยางลด ในอัตราส่วนต่างๆ ต่อคุณสมบัติทางกายภาพของยาง อัตราการเพิ่มความหนืดมูนีของยางดิบ ระหว่างการเก็บและมวลโมเลกุลของยางแผ่น ผลการทดลองแสดงว่า เมื่อเพิ่มปริมาณน้ำยางข้น ในส่วนผสมจะทำให้แนวโน้มค่าปริมาณสิ่งสกปรก ปริมาณเถ้า และความหนืด ด้อยลง ในขณะที่แนวโน้มค่า Po และ PRI ดีขึ้น ปริมาณน้ำยางข้นไม่มีผลต่อค่าปริมาณไนโตรเจน ปริมาณสิ่งระเหย สียาง ขณะที่อัตราการเพิ่มความหนืดมูนี ความแข็งแรงของยางและมวลโมเลกุลเฉลี่ยแปรผันกับปริมาณน้ำยางข้นที่เติม การศึกษาสารควบคุมความหนืดสองชนิดพบว่า ผลของสารควบ คุมความหนืดไฮดรอกซิลเอมีน ไฮโดรคลอไรด์ต่อความหนืดมูนีเริ่มต้นและอัตราการเพิ่มความ หนืดมูนีมีมากกว่าผลของโพรพิลีน ไกลคอล การใช้สารควบคุมความหนืดพร้อมกันทั้งสองชนิดทำ ให้อัตราการเพิ่มความหนืดมูนีมีค่าต่ำที่สุด ทั้งนี้ผลกระทบของสารควบคุมความหนืดต่อสมบัติ ด้านอื่นมีน้อย จากการศึกษาอัตราการผสมที่เหมาะสมคือปริมาณน้ำยางข้นต่อน้ำยางสด 40 ต่อ 60 ส่วน สารไฮดรอกซิลเอมีน ไฮโดรคลอไรด์ 0.1 phr สารโพรพิลีน ไกลคอล 0.1 phr ได้สมบัติ ทางกายภาพของยางผ่านมาตรฐานยางแท่งไทย STR10CV อัตราการเพิ่มความหนืดต่อเดือน 1.85หน่วยมูนีต่อเดือน มวลโมเลกุลเฉลี่ยโดยน้ำหนักเท่ากับ 5.88 X 105 ความต้านทานแรงดึง 3.5 เมกะปาสคาล