การพัฒนาโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่ออาชีพ ตามแนวคิดการศึกษาแบบใช้พื้นที่เป็นฐาน และแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์สำหรับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ในกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาสภาพการจัดโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียน สำหรับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ ในกรุงเทพมหานคร (2) เพื่อพัฒนาโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียน เพื่อส่งเสริมความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่ออาชีพ ตามแนวคิดการศึกษาแบบใช้พื้นที่เป็นฐาน และแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์ สำหรับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ ในกรุงเทพมหานคร (3) เพื่อทดลองใช้โปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียน เพื่อส่งเสริมความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่ออาชีพ ตามแนวคิดการศึกษาแบบใช้พื้นที่เป็นฐาน และแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์ สำหรับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ ในกรุงเทพมหานครและ (4) เพื่อศึกษาปัจจัย ปัญหา และข้อเสนอแนะที่เกี่ยวข้องกับการนำโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนที่ได้พัฒนาขึ้นไปใช้ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ สังกัดสหกรณ์แท็กซี่สุวรรณภูมิ จำกัด โดยศึกษาจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 40 คน ขั้นตอนการวิจัยแบ่งออกเป็น 4 ขั้นตอน ขั้นตอนแรกเป็นการศึกษาสภาพการจัดโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียน สำหรับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ ในกรุงเทพมหานครโดยการศึกษาเอกสารและการสัมภาษณ์ ขั้นตอนที่สองเป็นการพัฒนาโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียน ตามแนวคิดการศึกษาแบบใช้พื้นที่เป็นฐาน และแนวคิดการเรียนรู้จากประสบการณ์ ตามขั้นตอนการพัฒนาโปรแกรมการศึกษาของ Brookfield (1995 ) ขั้นตอนที่สาม ทดลองใช้โปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนที่ได้พัฒนาขึ้นกับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ 40 คน โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 20 คน และกลุ่มควบคุม 20 คน โดยกลุ่มทดลองเข้าร่วมโปรแกรมการศึกษาที่พัฒนาขึ้น ส่วนกลุ่มควบคุมเข้าร่วมโปรแกรมที่จัดขึ้นโดยสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย เขตบางกอกน้อย ขั้นตอนที่สี่ ศึกษาปัจจัย ปัญหา และข้อเสนอแนะเกี่ยวกับกานำโปรแกรมการศึกษานอกระบบที่พัฒนาขึ้นไปใช้ โดยการสัมภาษณ์ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการจัดโปรแกรมการศึกษาและผู้เรียนในกลุ่มทดลอง ผลการวิจัยสรุปได้ว่า 1.โปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนที่จัดสำหรับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ในกรุงเทพมหานครประกอบด้วยโปรแกรมการศึกษาที่มีความเฉพาะเจาะจงในแต่ละองค์ประกอบของโปรแกรมการศึกษา ได้แก่ (1) หน่วยงานที่จัดโปรแกรม (2) หัวข้อในการจัดโปรแกรม (3) วัตถุประสงค์ของการจัดโปรแกรม (4) เนื้อหาสาระในโปรแกรม (5) กิจกรรมการเรียนรู้ในโปรแกรม (6) วิทยากร (7) กลุ่มผู้เรียนและ (8) การประเมินผล 2.โปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียน เพื่อส่งเสริมความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่ออาชีพ สำหรับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ในกรุงเทพมหานครที่พัฒนาขึ้น ดำเนินตามขั้นตอนการพัฒนาโปรแกรมการศึกษาของ Brookfield (1995 ) 5 ขั้นตอน ได้แก่ (1)การศึกษาความต้องการการเรียนรู้(2)การระบุวัตถุประสงค์(3)การกำหนดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อให้ตอบสนองวัตถุประสงค์(4) การจัดวางแผนงานที่ระบุถึงขอบเขตและกระบวนการของการสร้างประสบการณ์การเรียนรู้และ (5) การประเมินผลลัพธ์โดยเปรียบเทียบกับวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้ องค์ประกอบของโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย (1) วัตถุประสงค์ (2) กลุ่มเป้าหมาย (3) กิจกรรมการเรียนรู้ซึ่งประกอบด้วยกิจกรรมการเรียนรู้ 7 หน่วย (4) เนื้อหาสาระ (5) วิทยากร(6) แหล่งการเรียนรู้ (7)สื่อการเรียนรู้และ (8) การประเมินผล 3.ผลการทดลองใช้โปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่ออาชีพ สำหรับผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ในกรุงเทพมหานคร มีดังนี้ (1)ผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ในกลุ่มทดลอง มีความรู้เกี่ยวกับการท่องเที่ยวในกรุงเทพมหานคร ความรู้เกี่ยวกับมลพิษทางอากาศในกรุงเทพมหานคร ความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ทัศนคติเกี่ยวกับการแก้ไขปัญหามลพิษทางอากาศในกรุงเทพมหานคร ทัศนคติต่อการมีจรรยาบรรณในการประกอบอาชีพ ทัศนคติต่อการส่งเสริมภาพลักษณ์การให้บริการรถแท็กซี่ และความมีสำนึกแห่งความเป็นเจ้าของพื้นที่กรุงเทพมหานคร หลังการเข้าร่วมโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนสูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) ผู้ประกอบอาชีพขับรถแท็กซี่ในกลุ่มทดลอง มีความรู้เกี่ยวกับการท่องเที่ยวในกรุงเทพมหานคร ความรู้เกี่ยวกับมลพิษทางอากาศในกรุงเทพมหานคร ความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ทัศนคติเกี่ยวกับการแก้ไขปัญหามลพิษทางอากาศในกรุงเทพมหานคร ทัศนคติต่อการมีจรรยาบรรณในการประกอบอาชีพ ทัศนคติต่อการส่งเสริมภาพลักษณ์การให้บริการรถแท็กซี่ และความมีสำนึกแห่งความเป็นเจ้าของพื้นที่กรุงเทพมหานคร หลังการเข้าร่วมโปรแกรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนสูงกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4.ผลการศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการนำโปรแกรมการศึกษาที่พัฒนาขึ้นไปใช้ มีดังนี้ (1) กลุ่มผู้เรียน (2)วัตถุประสงค์ (3) วิทยากร(4)กิจกรรมการเรียนรู้(5)แหล่งเรียนรู้ (6) สื่อการเรียนการสอน และ(7)สภาพแวดล้อม