ความผิดอาญาเกี่ยวกับทรัพย์ : ศึกษาเปรียบเทียบลักษณะของฐาน ความผิดตั้งแต่สมัยกฎหมายตราสามดวงจนถึงสมัยกฎหมายลักษณะอาญา ร.ศ.127

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้เปรียบเทียบบทบัญญัติความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ในกฎหมายลักษณะอาญา ร.ศ.127 กับกฎหมายตราสามดวงโดยจำกัดขอบเขตการศึกษา เฉพาะบทบัญญัติในกฎหมายลักษณะโจร วิธีวิจัยใช้การวิจัยทางนิติศาสตร์เน้นหนักทางประวัติศาสตร์กฎหมายและสังคมวิทยากฎหมาย โดยศึกษาแนวความคิดในการบัญญัติกฎหมายตราสามดวงและกฎหมายลักษณะอาญาจาก เอกสารประวัติศาสตร์ เปรียบเทียบบทบัญญัติความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ในกฎหมายลักษณะโจรที่มีอยู่ในกฎหมายตราสามดวงกับกฎหมาย ลักษณะอาญาแล้ววิเคราะห์ถึงความคล้ายคลึงและความแตกต่างระหว่างกฎหมายทั้งสองฉบับตลอดจนผลที่เกิดขึ้นจากความ เปลี่ยนแปลงของกฎหมายในเวลาต่อมา ผลการวิจัยพบว่า กฎหมายตราสามดวง เป็นกฎหมายที่รับอิทธิพลแนวความคิดมาจากคัมภีร์ธรรมศาสตร์ของฮินดู ถูกเปลี่ยนแปลงด้วยแนวความคิดทางพุทธศาสนาโดยคัมภีร์ธรรมสัตถัมของมอญ ส่วนกฎหมายลักษณะอาญาเป็นกฎหมายที่รับอิทธิพลแนวความคิดมาจากกฎหมายของประเทศตะวันตก เป็นส่วนใหญ่เมื่อเปรียบเทียบบทบัญญัติความผิด เกี่ยวกับทรัพย์ดังที่ปรากฏอยู่ในกฎหมายลักษณะโจรและกฎหมายลักษณะอาญาแล้วพบทั้งความคล้ายคลึงและความแตกต่างกัน ผู้เขียนวิเคราะห์ได้ว่าเป็นผลมาจากการที่ผู้ร่างกฎหมายลักษณะอาญามีแนวความคิดที่จะนำวิธีการทางนิติศาสตร์ของประเทศตะวันตก เข้ามาพัฒนากฎหมายไทยที่มีอยู่แต่เดิม ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในด้านวิธีการบัญญัติกฎหมาย วิธีการคิด และส่งผลถึงวิธีการตัดสินของศาลด้วย ผู้เขียนยังค้นพบอีกว่า ความ เปลี่ยนแปลงข้างต้นได้ก่อให้เกิดผลในด้านวิวัฒนาการของระบบกฎหมายในเรื่อง ก) ความเป็นสากลของบทบัญญัติ ข) การยกเลิกสิทธิสภาพนอกอาณาเขต ค) การ แก้ไขข้อบกพร่องของกฎหมายตราสามดวง ง) การเปลี่ยนแปลงนิติวิธี จ) ความลำบากในการใช้กฎหมาย ฉ) หลักกฎหมายดั้งเดิมของไทยบางส่วนสูญหายไป