กระบวนการกลุ่มและพฤติกรรมรวมหมู่จลาจล : ศึกษากรณีศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน เขต 8 จังหวัดสุราษฎร์ธานี

Abstract

การศึกษาวิจัย เรื่องกระบวนการกลุ่มและพฤติกรรมรวมหมู่จลาจล: ศึกษากรณีศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน เขต 8 จังหวัดสุราษฎร์ธานี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบกระบวนการกลุ่มและพฤติกรรมรวมหมู่จลาจลของเด็กและเยาวชน และเพื่อศึกษาบุคลิกภาพผู้นำกลุ่มที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการกลุ่มและพฤติกรรมรวมหมู่จลาจลของเด็กและเยาวชน โดยใช้แนวคิดเกี่ยวกับกระบวนการกลุ่ม แนวคิดเกี่ยวกับพฤติกรรมรวมหมู่จลาจล และแนวคิดเกี่ยวกับการปฏิบัติต่อเด็กและเยาวชนผู้กระทำผิดในการศึกษา และใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้เทคนิคการสำรวจ การสัมภาษณ์เจาะลึก (in – depth interview) การสนทนากลุ่ม (focus group) การระดมพลังสร้างสรรค์ (appreciate influence control: AIC) การสังเกต (observation) และการจดบันทึก (flied note) รวมถึงนำเทคนิคทางจิตวิทยามาใช้ในการวิเคราะห์บุคลิกภาพ แกนนำกลุ่ม จำนวน 12 คน และสมาชิกกลุ่ม จำนวน 18 คน ผลการวิจัย พบว่า การรวมกลุ่มของเด็กและเยาวชนจาก 2 จังหวัดใหญ่ๆ คือ จังหวัด สุราษฎร์ธานี และจังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นการสืบทอดอำนาจและค่านิยมที่ปฏิบัติต่อเนื่องกันมาจนเกิดเป็นการคงอยู่ของกลุ่ม การรวมกลุ่มของเด็กและเยาวชนนั้นมีความสัมพันธ์และผูกโยงกับวัฒนธรรมย่อย ความภาคภูมิใจในท้องถิ่น ความรักในศักดิ์ศรี ความเป็นพวกพ้องเดียวกัน เมื่ออยู่ในกลุ่มจะได้รับการยอมรับจากเพื่อน มีความมั่นคงและปลอดภัยในชีวิต มีผลประโยชน์ร่วมกัน ทั้งนี้ยังพบว่าแกนนำกลุ่มได้รับการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น เป็นที่รักของเพื่อน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีน้ำใจ มีความมั่นใจ มีความกล้าหาญ ยอมรับความกดดันได้ และสามารถแก้ปัญหาให้สมาชิกในกลุ่มได้ทุกอย่าง ดังนั้นบุคลิกภาพและคุณสมบัติของกลุ่มแกนนำจึงมีผลต่อการคงอยู่ของกลุ่ม ส่วนกลุ่มที่ขาดแกนนำทำให้มีความน่าเชื่อถือลดลง และจะถูกกดดันจากกลุ่มใหญ่ที่มีอิทธิพลให้เข้ารวมเป็นกลุ่มเดียวกัน ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความขัดแย้งและทะเลาะวิวาทกันระหว่างกลุ่มเด็กและเยาวชนที่ต้องการรักษาสถานภาพกลุ่มของตนให้คงอยู่ต่อไป