ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของฝุ่นละอองและเชื้อราในอากาศของโรงพยาบาลในเขตปริมณฑล

Abstract

จากการศึกษาความเข้มข้นละอองรวม ฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 10 และ 2.5 ไมโครเมตร ปริมาณเชื้อรา และอัตราการระบายอากาศภายในโรงพยาบาล 19 แห่ง ในเขตจังหวัดนนทบุรีปทุมธานี และ สมุทรปราการ พบว่าแหล่งกำเนิดหลักของฝุ่นละอองคือกิจกรรมภายในโรงพยาบาล โดยความเข้มข้นของฝุ่นละอองรวม และฝุ่นขนาดไม่เกิน 10 ไมโครเมตร จะแตกต่างกันตามลักษณะกิจกรรมในห้องที่เก็บตัวอย่าง แต่พบค่าความเข้มข้นเฉลี่ยฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมโครเมตรของแต่ละห้องมีค่าใกล้เคียงกัน เนื่องจากไม่มีแหล่งกำเนิดหลักในโรงพยาบาล และค่าความเข้มข้นเฉลี่ยรายชั่วโมงของฝุ่นละอองจะขึ้นกับรูปแบบของกิจกรรมในแต่ละวัน การศึกษาเชื้อราพบแต่ราที่พบทั่วไปในสิ่งแวดล้อม โดยพบ Aspergillus sp. และ Penicillium sp. มากที่สุด รองลงมา ได้แก่ Alternaria sp., Rhizopus sp., Fusarium sp. และ Curvularia sp. ตามลำดับ จากผลการศึกษาไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างความเข้มข้นของฝุ่นละอองทั้ง 3 ขนาด และปริมาณเชื้อราอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับความเชื่อมั่น 95% นอกจากนี้ไม่พบความสัมพันธ์อย่าง มีนัยสำคัญระหว่างอัตราการระบายอากาศกับความเข้มข้นฝุ่นละออง แต่อย่างไรก็ตามอัตรา การระบายอากาศที่มีค่าสูง จะช่วยเจือจางมลสาร และลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อของผู้ที่อยู่ภายในโรงพยาบาล โดยอัตราการระบายอากาศจะขึ้นอยู่กับระบบระบายอากาศ นโยบายประหยัดพลังงาน และการป้องกันการแพร่เชื้อของทางโรงพยาบาลเป็นสำคัญ