การขยายพันธุ์ในหลอดทดลอง และการตรวจสอบความสามารถในการต้านออกซิเดชันของผักดีด Solanum spirale Roxb. ที่เพาะเลี้ยงแบบเซลล์แขวนลอย

Abstract

ส่วนแรกของงานวิจัยนี้ได้ทดลองนำเทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืชมาใช้เพื่อชักนำการเกิดยอดและแคลลัสจากชิ้นส่วนปล้อง และชิ้นส่วนใบของผักดีดในอาหารสูตร MS ร่วมกับสารควบคุมการเจริญเติบโตของพืชในกลุ่มออกซิน คือ 2,4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D) หรือ 1-naphthaleneacetic acid (NAA) และไซโตไคนิน คือ benzyladenine (BA) หรือ kinetin พบว่าชิ้นส่วนปล้องที่เลี้ยงในอาหารสูตร MS ที่เติม BA 0.5 มิลลิกรัมต่อลิตร สามารถชักนำให้เกิดยอดดีที่สุด คือ 2.83±0.28 ยอดต่อชิ้นส่วนปล้อง ซึ่งมากกว่าชุดควบคุมที่ไม่เติมสารควบคุมการเจริญเติบโต อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนการเกิดแคลลัสพบได้ทั้งจากชิ้นส่วนปล้อง และชิ้นส่วนใบ โดยสามารถชักนำการเกิดแคลลัสได้มากที่สุดจากชิ้นส่วนปล้องที่เพาะเลี้ยงในอาหารสูตร MS ที่เติม 2,4-D 0.1 มิลลิกรัมต่อลิตร แคลลัสที่ได้จากอาหารสูตรดังกล่าวมีน้ำหนักสด และน้ำหนักแห้ง เป็น 143.38±11.39 และ 18.53±0.82 มิลลิกรัม ตามลำดับ ซึ่งมากกว่าชุดควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ดังนั้น สำหรับผักดีดชิ้นส่วนปล้องจึงเป็นชิ้นส่วนที่เหมาะสมในการชักนำให้เกิดยอดและแคลลัสได้ดีกว่าชิ้นส่วนใบ ในส่วนที่สองของงานวิจัยนี้ได้ทำการตรวจสอบความสามารถในการต้านออกซิเดชันของเซลล์แขวนลอยของผักดีดพบว่า เซลล์แขวนลอยมีฤทธิ์ในการขจัดอนุมูล DPPH ได้สูง อีกทั้งในเซลล์แขวนลอยของผักดีดยังมีปริมาณฟีนอลิก และฟลาโวนอยด์สูงกว่าพืชในธรรมชาติ