การรู้จำการสะกดนิ้วมือภาษามือไทยจากถุงมือข้อมูลและอุปกรณ์ติดตามการเคลื่อนที่

Abstract

งานวิจัยทางด้านภาษามือไทยยังคงเป็นงานวิจัยที่มีความน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคนทั่วไปยังคงไม่เข้าใจภาษามือทำให้เป็นอุปสรรคของการติดต่อสื่อสารระหว่างคนทั่วไปกับคนหูหนวกหรือเป็นใบ้ และถึงแม้งานวิจัยที่ผ่านมานั้นมีงานวิจัยที่ใช้การประมวลผลภาพจากกล้องมาใช้ในการสร้างอัลกอริทึมสำหรับการรู้จำ แต่อย่างไรก็ตามยังมีประสิทธิภาพไม่ดีพอในการใช้งานจริง ด้วยเหตุผลอันเนื่องมาจากข้อจำกัดทางวิธีการและเทคนิคในการประมวลผลภาพที่มีอยู่ในปัจจุบัน ตัวอย่างเช่น ข้อจำกัดจากการแยกรูปร่างของมือ เมื่อมือมีการซ้อนทับกัน หรือกรณีที่ท่ามือมีการคล้ายคลึงกันอย่างมาก และเนื่องจากการสะกดนิ้วมือของภาษามือไทยนั้นท่ามือที่ใช้มีความใกล้เคียง คล้ายคลึงกันอย่างมาก บางตัวอักษรนั้นก็ใช้มือข้างเดียวทำท่ามือ และบางตัวอักษรก็ใช้ท่ามือที่เกิดจากมือสองข้าง นอกจากนี้ยังมีบางตัวอักษรใช้ท่ามือมากกว่าหนึ่งท่ามาเรียงต่อกันแทนหนึ่งตัวอักษร ในงานวิจัยนี้นำเสนอทางเลือกหนึ่งสำหรับอัลกอริทึมการรู้จำภาษามือไทยโดยใช้ถุงมือรับข้อมูลและอุปกรณ์ติดตามการเคลื่อนที่ ซึ่งทำการรู้จำตัวอักษรทั้งพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์ รวมทั้งสิ้น 65 ตัวอักษร ซึ่งที่ผ่านมานั้นยังไม่มีงานวิจัยใดที่ทำการวิจัยครอบคลุมการสะกดนิ้วมือของภาษามือไทยที่ครบทั้ง 65 ตัวอักษร ในงานวิจัยนี้จึงนำเสนอขั้นตอนต่าง ๆ ของอัลกอริทึมที่เหมาะกับการสะกดนิ้วมือของภาษามือไทยทุกตัวอักษร โดยมีลำดับขั้นตอนดังนี้ ขั้นแรกเป็นขั้นตอนการสกัดข้อมูล จากนั้นใช้โครงข่ายประสาทเทียมที่มีการแพร่กระจายแบบย้อนกลับของเอลแมนมาใช้ในสอนอัลกอริทึมให้มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นในการรู้จำรูปร่างของมือ และขั้นตอนสุดท้ายอัลกอริทึมทำการแปลผลออกมาในรูปของตัวอักษร