พอลิบิวทิลีนซักซิเนต/แอลฟาเซลลูโลสคอมพอสิตที่เสริมสภาพเข้ากันได้ด้วยไกลซิดิลเมทาคริเลตกราฟต์พอลิบิวทิลีนซักซิเนต

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเตรียมและตรวจสอบสมบัติของคอมพอสิตจากพลาสติกชีวภาพได้แก่พอลิบิวทิลีนซักซิเนตที่เสริมแรงด้วยอนุภาคแอลฟาเซลลูโลสและใช้ไกลซิดิลเมทาคริเลตกราฟต์พอลิบิวทิลีนซักซิเนตเป็นสารเสริมสภาพเข้ากันได้ โดยเริ่มจากการต่อกิ่งพอลิบิวทิลีนซักซิเนตด้วยไกลซิดิลเมทาคริเลตในเครื่องอัดรีดสกรูคู่ ได้ไกลซิดิลเมทาคริเลตกราฟต์พอลิบิวทิลีนซักซิเนต ซึ่งผลการจากวิเคราะห์ด้วยเทคนิคฟูเรียร์ทรานฟอร์มอินฟราเรดสเปกโทรสโกปีมีการเปลี่ยนแปลงน้อยมากจนแทบสังเกตไม่เห็น และจากการไทเทรชั่นพบว่ามีไกลซิดิลเมทาคริเลตประมาณร้อยละ 3 ที่ต่อกิ่งอยู่บนพอลิบิวทิลีนซักซิเนต จากนั้นนำพอลิบิวทิลีนซักซิเนต ตัวเติมเสริมแรงแอลฟาเซลลูโลส (0 2 4 6 8 และ 10 ส่วนใน 100 ส่วนของเรซิน) และสารเสริมสภาพเข้ากันได้ไกลซิดิลเมทาคริเลตกราฟต์พอลิบิวทิลีนซักซิเนต (0 5 และ 10 ส่วนใน 100 ส่วนของเรซิน) มาผสมแบบหลอมเหลวในเครื่องอัดรีดสกรูคู่ ขึ้นรูปเป็นชิ้นงานด้วยการฉีดเข้าแบบ แล้วศึกษาผลของปริมาณตัวเติมเสริมแรง และปริมาณของสารเสริมสภาพเข้ากันได้ ต่อสมบัติเชิงกล สมบัติเชิงความร้อน และสมบัติการดูดซึมน้ำของพอลิบิวทิลีนซักซิเนตคอมพอสิต ผลการทดสอบสมบัติเชิงกลพบว่าเมื่อปริมาณของแอลฟาเซลลูโลสในคอมพอสิตเพิ่มขึ้น ชิ้นงานคอมพอสิตมีสมบัติเชิงกลด้อยกว่าพอลิบิวทิลีนซักซิเนตบริสุทธิ์ เสถียรภาพทางความร้อนต่ำลง และมีความสามารถในการดูดซึมน้ำเพิ่มมากขึ้น แต่เมื่อมีการเติมสารเสริมสภาพเข้ากันได้ สมบัติเชิงกลโดยรวมกลับเพิ่มขึ้น เนื่องจากสารเสริมสภาพเข้ากันได้ไปช่วยเพิ่มอันตรกิริยาระหว่างพอลิบิวทีลีนซักซิเนตและแอลฟาเซลลูโลส นอกจากนี้ยังพบว่าอุณหภูมิหลอมเหลวผลึกและอุณหภูมิก่อผลึกเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ในขณะที่สารเสริมสภาพเข้ากันได้ไปจำกัดความสามารถในการเข้าถึงของน้ำภายในคอมพอสิต จากผลการทดลองสามารถสรุปได้ว่าอัตราส่วนที่เหมาะสมที่สุดในการเตรียมคอมพอสิต คือ การใช้แอลฟาเซลลูโลส 6 ส่วนใน 100 ส่วนของเรซิน และไกลซิดิลเมทาคริเลตกราฟต์พอลิบิวทิลีนซักซิเนต 10 ส่วนใน 100 ส่วนของเรซิน