จลนพลศาสตร์การสลายตัวของกำมะถันในถ่านหินระหว่างคาร์บอไนเซชั่น

Abstract

อุณหภูมิและเวลาที่คาร์บอไนซ์ มีผลต่อการสลายตัวของกำมะถันในถ่านหิน โดยทำการทดลองคาร์บอนไนซ์ถ่านหิน 2 แหล่ง คือ แม่เมาะและบางปูดำ อุณหภูมิที่คาร์บอไนซ์ 400 , 450 , 500 , 600 และ 700℃ เวลาคาร์บอไนซ์ 0 , 10 , 20 , 30 , 60 และ 90 นาที พบว่าเมื่อเพิ่มอุณหภูมิและเวลาที่คาร์บอไนซ์ กำมะถันรวม กำมะถันซัลเฟต และกำมะถันไพไรต์ในถ่านหินจะสลายตัวได้เพิ่มขึ้น ในถ่านหินแม่เมาะกำมะถันไพไรต์และกำมะถันซัลเฟตสลายตัวอย่างสมบูรณ์ที่อุณหภูมิ 500℃ เวลา 90 นาที และ 600℃ เวลา 10 นาที ตามลำดับ ส่วนในถ่านหินบางปูดำ กำมะถันไพไรต์และกำมะถันซัลเฟตสลายตัวอย่างสมบูรณ์ที่ 700 ℃ เวลา 20 นาที และ 10 นาที ตามลำดับ บางส่วนของกำมะถันซัลเฟตและกำมะถันไพไรต์ สลายตัวไปอยู่ในรูปกำมะถันซัลไฟต์ ทำให้พบกำมะถันซัลไฟต์เพิ่มขึ้นที่อุณหภูมิ และเวลาคาร์บอไนซ์สูงขึ้น สำหรับการสลายตัวของกำมะถันอินทรีย์ พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงน้อยมาก เมื่อเพิ่มอุณหภูมิและเวลาคาร์บอไนซ์ให้สูงขึ้น พบว่าอัตราเร็วปฏิกิริยาการสลายตัวของกำมะถันรวม กำมะถันซัลเฟต และกำมะถันไพไรต์เป็นปฏิกิริยาอันดับสอง หนึ่ง และหนึ่ง ตามลำดับ สำหรับถ่านหินทั้งสองแหล่ง