การทดสอบประสิทธิภาพระบบโครงข่ายดาวเทียมจีเอ็นเอสเอสแบบจลน์ในทันทีสำหรับงานรังวัดที่ดิน

Abstract

ในปัจจุบันเทคโนโลยีการรังวัดด้วยระบบดาวเทียมมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเทคนิคการสำรวจเพื่อตอบสนองความต้องการใช้งานทางตำแหน่งซึ่งจะทำให้ประเทศไทยมีโครงสร้างพื้นฐานด้านการรังวัดที่สามารถให้บริการโครงข่ายการรังวัดด้วยดาวเทียมแบบจลน์ที่มีความถูกต้องแม่นยำ สะดวก และรวดเร็ว ครอบคลุมพื้นที่ทั่วประเทศ ในวิทยานิพนธ์นี้ได้ศึกษาเพื่อประเมินประสิทธิภาพผลลัพธ์ทางตำแหน่งที่ได้จากการสำรวจด้วยระบบดาวเทียม GNSS ในสองพื้นที่ศึกษา พื้นที่ศึกษาแรกคือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยใช้เทคนิคการรังวัดด้วยเทคนิค Static, RTK และ Virtual References System (VRS) โดยพื้นที่ศึกษานี้ยังแบ่งออกเป็น 3 กรณี : กรณีพื้นที่โล่งแจ้งไม่มีสิ่งปกคลุม, กรณีพื้นที่มีสิ่งปกคลุมหนาแน่นปานกลางและกรณีพื้นที่มีสิ่งปกคลุมหนาแน่น กรณีละ 30 จุด ส่วนพื้นที่ที่สองคือ แปลงที่ดินบริเวณอำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี ซึ่งทำการรังวัดโดยตรงที่หัวหมุดหลักเขตที่ดิน จำนวน 34 หมุด โดยใช้เทคนิค Static และ VRS ในการศึกษา ซึ่งทั้งสองพื้นที่ใช้เทคนิค Static เป็นค่าอ้างอิง โดยสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จากการศึกษาพบว่า ในพื้นที่แรก หากสามารถ Fix Ambiguity ได้ เทคนิค RTK และเทคนิค VRS จะให้ค่าความถูกต้องในทางราบใกล้กันในระดับ 4 เซนติเมตร ทั้งสองเทคนิคทำงานได้ดีในสภาพพื้นที่โล่งแจ้งและบริเวณที่ต้นไม้ไม่หนาแน่นมาก ส่วนพื้นที่ที่ตึกสูงจะกลายเป็นที่อับสัญญาณ และเกิดการสะท้อนจาก Multipath ในส่วนพื้นที่ที่สองหากสามารถ Fix Ambiguity ได้ เทคนิค VRS จะให้ค่าความถูกต้องในทางราบในระดับ 3 เซนติเมตร แต่ในพื้นที่ศึกษานี้เป็นการรังวัดในสภาพพื้นที่จริงโดยการรังวัดโดยตรงที่หัวหมุดหลักเขตที่ดิน จึงอาจมีอุปสรรคจากสิ่งปลูกสร้างที่ถูกสร้างขึ้นหรือเกิดจากสภาพภูมิประเทศได้