ผลของความหนักที่เสถียรและไม่เสถียรบนพื้นผิวที่เสถียรและไม่เสถียรต่อการเปลี่ยนแปลงของคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อและแรงปฏิกิริยาจากพื้นในท่าสควอท

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงของคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ แรงปฏิกิริยาจากพื้นในท่าสควอทที่ความหนักเสถียรและไม่เสถียรบนพื้นผิวที่เสถียรและไม่เสถียร กลุ่มตัวอย่าง เป็นนิสิตชาย คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อายุ 18-25 ปี จำนวน 24 คน ทำการทดสอบแบกน้ำหนักในท่าสควอท ที่ความหนัก 75% ของหนึ่งอาร์เอ็ม จำนวน 6 ครั้ง ของ 4 รูปแบบ คือ แบบที่ 1 แบกน้ำหนักแบบมีความเสถียรบนพื้นผิวที่เสถียร (SLSS) แบบที่ 2 แบกน้ำหนักแบบมีความเสถียรบนพื้นผิวที่ไม่เสถียร (SLUS) แบบที่ 3 แบกน้ำหนักแบบมีความไม่เสถียรบนพื้นผิวที่เสถียร (ULSS) และ แบบที่ 4 แบกน้ำหนักแบบมีความไม่เสถียรบนพื้นผิวที่ไม่เสถียร(ULUS) ลำดับการทดสอบแต่ละรูปแบบด้วยวิธีการถ่วงดุลลำดับ ขณะทดสอบยืนบนแผ่นวัดแรงและทำการวัดคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อด้านขวาร่างกาย จำนวน 8 มัด ได้แก่ 1) Biceps femoris 2) Rectus femoris 3) Vastus medialis 4) Vastus lateralis 5) Soleus 6) Rectus abdominis 7) External Oblique และ 8) Erector spinae โดยนำข้อมูลคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อสูงสุด คลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อเฉลี่ยที่ได้จากการทดสอบเปรียบเทียบกับค่าคลื่นไฟฟ้าขณะหดตัวสูงสุด (Maximum voluntary isometric contraction; MVIC) ค่าพื้นที่ใต้กราฟคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ และค่าแรงปฏิกิริยาสูงสุดจากพื้นในแนวดิ่ง (Ground Reaction Force) ภายหลังการทดสอบทั้ง 4 รูปแบบ นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยโดยวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวชนิดวัดซ้ำ โดยกำหนดความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

ผลการวิจัย พบว่า การทดสอบแบบ SLUS และ ULUS มีค่าสูงสุดร้อยละแอมพลิจูดคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ Soleus สูงกว่าการทดสอบแบบ SLSS และ ULSS ค่าเฉลี่ยร้อยละแอมพลิจูดคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ Vastus lateralis ของการทดสอบแบบ SLSS มีค่าสูงกว่าการทดสอบแบบ ULSS และยังพบว่า ค่าเฉลี่ยร้อยละแอมพลิจูดคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ Soleus ของการทดสอบแบบ SLUS และ ULUS มีค่าสูงกว่าการทดสอบแบบ SLSS และ ULSS ค่าพื้นที่ใต้กราฟคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ Rectus femoris, Vastus lateralis, Soleus, Rectus abdominis, External Oblique และ Erector spinae ของการทดสอบแบบ SLUS สูงกว่าแบบ SLSS กล้ามเนื้อ Bicep femoris, Rectus femoris, Vastus lateralis, Vastus medialis, Soleus, External Oblique และ Erector spinae ของการทดสอบแบบ ULSS สูงกว่าแบบ SLSS กล้ามเนื้อ Bicep femoris, Rectus femoris, Vastus lateralis, Vastus medialis, Soleus, Rectus abdominis, External Oblique และ Erector spinae ของการทดสอบแบบ ULUS สูงกว่าแบบ SLSS อีกทั้งกล้ามเนื้อ Vastus lateralis และ Vastus medialis มีค่าพื้นที่ใต้กราฟคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อของการทดสอบแบบ ULUS สูงกว่าแบบ SLUS นอกจากนี้ กล้ามเนื้อ Soleus มีค่าพื้นที่ใต้กราฟคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อของการทดสอบแบบ ULUS สูงกว่าแบบ ULSS ค่าแรงปฏิกิริยาจากพื้นสูงสุดของการทดสอบแบบ ULUS น้อยกว่าแบบ SLUS อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

สรุปผลการวิจัย การทดสอบแบกน้ำหนักในท่าสควอทโดยใช้ความหนักที่เสถียรและไม่เสถียรบนพื้นผิวที่เสถียรและไม่เสถียร มีผลต่อการหดตัวเพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อ Vastus lateralis และ Soleus มีผลต่อการทำงานที่เพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อ Biceps femoris, Rectus femoris, Vastus medialis, Vastus lateralis, Soleus, Rectus abdominis, External Oblique และ Erector spinae และมีผลทำให้แรงปฏิกิริยาจากพื้นลดลง