ผลการบูรณาการการสอนโครงงานออกแบบในวิชาออกแบบพาณิชยศิลป์ โดยอินเทอร์เน็ตที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนิสิตระดับปริญญาบัณฑิต วิชาเอกศิลปศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Abstract

ศึกษาผลการบูรณาการการสอนโครงงานออกแบบในวิชาออกแบบพาณิชยศิลป์ โดยอินเทอร์เน็ต ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนิสิตระดับปริญญาบัณฑิต หลักสูตรศิลปศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กลุ่มประชากรที่ใช้ในการวิจัย เป็นนิสิตของภาควิชาศิลปศึกษา ในชั้นปีที่ 3 ปีการศึกษา 2543 ในภาคเรียนที่ 1 ที่ลงทะเบียนเรียนวิชา 2709310 ออกแบบพาณิชยศิลป์ เป็นจำนวนทั้งหมด 39 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แผนการสอนโครงงานออกแบบ 2) เว็บห้องเรียนเสมือนในอินเทอร์เน็ต 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ทั้งก่อนเรียนและหลังเรียน ด้านเนื้อหาในโครงงานออกแบบพาณิชยศิลป์จำนวน 1 ฉบับ 4) แบบประเมินผลงานออกแบบจำนวน 1 ฉบับ และ 5) แบบสอบถามความคิดเห็นทางด้านการจัดการสอนแบบบูรณาการ ในโครงงานออกแบบโดยอินเทอร์เน็ต จำนวน 4 ฉบับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าที (t-test) เพื่อหาค่าทดสอบ วัดผลการเรียนจากแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ ค่ามัชฌิมเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ใช้กับแบบประเมินผลงานออกแบบและแบบสอบถามความคิดเห็น ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการบูรณาการการสอนโครงงานออกแบบ ในวิชาออกแบบพาณิชยศิลป์โดยอินเทอร์เน็ต ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตศิลปศึกษา เป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้ คือมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 2) อินเทอร์เน็ตเข้ามาช่วยเป็นสื่อในการสร้างแรงจูงใจ ในด้านการสร้างผลงานออกแบบของผู้เรียนได้ในระดับปานกลาง 3) ผู้เรียนมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการบูรณาการการสอนโครงงานออกแบบ ในวิชาออกแบบพาณิชยศิลป์โดยอินเทอร์เน็ตว่ามีความเหมาะสมมาก ที่จะนำอินเทอร์เน็ตมาใช้ผสมผสานกันในห้องเรียนปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประเด็น การค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต เพื่อใช้ในการกำหนดข้อแก้ปัญหาในงานออกแบบ มีความเหมาะสมมากที่สุด และมีแนวโน้มว่าผู้เรียนให้ความสนใจในการจัดกิจกรรมบูรณาการ ที่ใช้อินเทอร์เน็ตเป็นสื่อควบคู่กับการสอนในห้องเรียนศิลปะ ในอนาคต