ผลของการสอนการออกแบบเครื่องแต่งกายโดยใช้ฐานข้อมูลที่มีต่อผล สัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชาศิลปอุตสาหกรรรม หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชานฤมิตศิลป์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมืองและนฤมิตศิลป์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลการสอนการออกแบบเครื่องแต่งกายโดยใช้ฐานข้อมูล ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาศิลปอุตสาหกรรม ในหลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต สาขานฤมิตศิลป์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมืองและนฤมิตศิลป์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ประชากรที่ใช้ในการวิจัยเป็นนิสิตสาขาวิชานฤมิตศิลป์ ชั้นปีที่ 3 ปีการศึกษา 2545 ในภาคเรียนที่ 1 ที่ลงทะเบียนเรียนวิชา 612312 ศิลปอุตสาหกรรม 2 จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1)แผนการสอนการออกแบบเครื่องแต่งกาย 2)ฐานข้อมูลการออกแบบเสื้อสตรี 3)แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านความรู้ในการออกแบบเสื้อสตรี ก่อนเรียนและหลังเรียน 4)แบบประเมินกิจกรรมการแก้ปัญหาในการออกแบบในการเรียนการสอน 5)แบบประเมินผลงานการออกแบบเสื้อสตรีโดยใช้ฐานข้อมูล ตรวจสอบคุณภาพของเครื่องมือโดยผู้ทรงคุณวุฒิ นำมาปรับแก้ไขและนำไปทดลองใช้เพื่อหาค่าความเที่ยงของเครื่องมือแล้วจึงนำมา ปรับแก้ไขเพื่อให้ได้คุณภาพสามารถนำไปทดลองจริงได้ ขั้นการเก็บข้อมูลผู้วิจัยดำเนินการสอนตามแผนการสอนและแนะนำวิธีการใช้งาน ฐานข้อมูลด้วยตนเอง และประเมินผลด้วยตนเอง ข้อมูลที่ได้นำมาวิเคราะห์หาค่ามัชฌิมเลขคณิต (x) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และค่า t-test ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป SPSS เพื่อทดสอบสมมติฐานที่ตั้งไว้ ผลการวิจัยพบว่า ผลของการสอนการออกแบบเครื่องแต่งกายโดยใช้ฐานข้อมูลที่มี่ต่อผลสัมฤทธิ์ทาง การเรียนวิชาศิลปอุตสาหกรรม ของนิสิตสาขาวิชานฤมิตศิลป์ เป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้คือ ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 ผลของการสอนกิจกรรมการแก้ปัญหาออกแบบ คือการกำหนดปัญหา การวิเคราะห์ การสังเคราะห์และการประเมินผลในการเรียนการสอนออกแบบเครื่องแต่งกายร่วมกับ การใช้ฐานข้อมูล พบว่าผู้เรียนมีคะแนนอยู่ในระดับดี (X = 3.86) 3) ผลงานการออกแบบของผู้เรียน ที่นำฐานข้อมูลเข้ามาช่วยในการศึกษารูปแบบเสื้อสตรี ทำให้ผู้เรียนสามารถออกแบบเสื้อสตรี ได้ในระดับดี (X = 3.75)