ภาวะผู้นำการเมืองของพระยาพหลพลพยุหเสนา

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาถึงเหตุการณ์ผลงาน รวมทั้งการแก้ไขปัญหาในทางการเมืองการปกครองของพระยาพหลพลพยุหเสนา ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีคนสำคัญของไทย จากการศึกษาโดยวิธีสำรวจเอกสาร ผู้ศึกษาพบว่า พระยาพหลพลพยุหเสนา เป็นผู้นำคนสำคัญของคณะราษฎร ซึ่งประกอบด้วยทหารบก ทหารเรือ และพลเรือน ที่ได้กระทำการยึดอำนาจการปกครองประเทศเพื่อเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบอบประชาธิปไตย และได้เป็นผู้นำของคณะราษฎรเข้าบริหารประเทศตลอดระยะเวลาเกือบ 6 ปี ลักษณะเด่นของพระยาพหลพยุหเสนาในระหว่างการเป็นผู้นำก็คือ การที่เป็นผู้มีความอาวุโส ซื่อสัตย์พยายามสร้างความสามัคคี ด้วยการประนีประนอมในหมู่คณะเมื่อเกิดความขัดแย้งในทางการเมืองขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบรรดาหมู่ผู้นำรัฐบาลด้วยกันหรือแม้กระทั่งกับกลุ่มฝ่ายตรงข้ามรัฐบาลให้เกิดความสงบลงได้พระยาพหลฯจึงเป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถในการดำเนินกิจกรรมทางการเมืองของไทยเป็นอย่างดี จึงได้รับการยกย่องและเชิดชูจากบรรดานักการเมืองในสมัยนั้นให้เป็นผู้นำทางการเมืองของไทยตลอดนับตั้งแต่ที่ได้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีครั้งแรกในปี 2476 จนกระทั่งได้ยุติบทบาททางการเมืองของตนในปี 2481 ด้วยลักษณะการมีภาวะผู้นำดังกล่าว