แนวทางการสร้างแบบประเมินประสิทธิภาพในการประหยัดพลังงานของหลังคาอาคารในภูมิอากาศเขตร้อนชื้น

Abstract

หลังคามีอิทธิพลต่อภาระการทำความเย็นในปริมาณที่สูงมากในอาคารปรับอากาศ ซึ่งส่งผลกระทบโดย ตรงต่อการใช้พลังงานของอาคาร การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อการใช้พลังงานในอาคาร ของหลังคา และนำมาสร้างเป็นดัชนีในการประเมินประสิทธิภาพของหลังคาอาคารบ้านพักอาศัยในกรณีที่มีการ ปรับอากาศ การวิจัยนี้ทำการศึกษาอิทธิพลของตัวแปรที่เกี่ยวกับพฤติกรรมการถ่ายเทความร้อนผ่านทางหลังคา และ ตัวแปรที่มิอิทธิพลต่อภาระการทำความเย็นของอาคารปรับอากาศ โดยเลือกหลังคาที่มีการใช้กันอยู่ทั่วไปมาเป็น กรณีศึกษา นำผลที่ได้จากการวิเคราะห์มาสร้างเป็น 5 ระดับคะแนน โดยหลังคาที่มีศักยภาพในการประหยัดพลัง งานต่ำสุดมีค่าระดับคะแนน 1 จนถึงหลังคาที่มีศักยภาพในการประหยัดพลังงานสูงสุดมีค่าระดับคะแนน 5 ผล จากการวิเคราะห์ค่าน้ำหนักของตัวแปรที่มิอิทธิพลต่อภาระการทำความเย็นที่เกิดจากหลังคามากที่สุด คือ ค่า สัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อน รองลงมา คือ ลักษณะโครงสร้างของหลังคา และการติดตังระบบฉนวนกันความ ร้อนในช่องใต้หลังคา ตามลำดับ ผลจากการทดสอบแบบประเมินประสิทธิภาพในการประหยัดพลังงานของหลังคากับบ้านพักอาศัยทั่วไป พบว่า มีค่าภาระการทำความเย็นต่อพื้นที่ใช้สอยอยู่ระหว่าง 21.96 Btu/hr-ft² ถึง 26.32 Btu/hr-ft² มีค่าระดับ คะแนนตั้งแต่ 3 ถึงระดับคะแนน 1 ซึ่งถือว่ามีประสิทธิภาพในการประหยัดพลังงานต่ำ ส่วนหลังคาของบ้านพักอาศัยที่คำนึงถึงการเลือกใช้วัสดุมุงหลังคา และการออกแบบเพื่อเน้นการประหยัดพลังงาน พบว่ามีค่าภาระการทำ ความเย็นต่อพื้นที่ใช้สอยอยู่ที่ 1.20 Btu/hr-ft² ถึงว่ามีประสิทธิภาพในการประหยัดพลังงานสูงสุด ผลที่ได้จากการทดสอบแบบประเมินที่สร้างขึ้นกับอาคารบ้านพักอาศัยดังกล่าว พบว่าหลังคาที่ดีที่สุด คือหลังคาที่มีค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนต่ำ มีการติดตั้งฝ้าเพดานกับฉนวนกันความร้อนเพื่อป้องกันการ แผ่รังสีความร้อนอย่างถูกวิธีและมีอัตราส่วนพื้นที่หลังคาต่อพื้นที่ใช้สอยต่ำ ดังนั้นในการเลือกใช้หลังคาของอาคาร ให้เหมาะสมกับประเทศไทยจำเป็นต้องเลือกใช้วัสดุที่มีค่าความต้านทานความร้อนสูง และการออกแบบติดตั้ง ระบบฉนวนกันความร้อนที่ถูกต้อง ก็จะช่วยในการลดภาระการทำความเย็นให้กับระบบปรับอากาศลงได้