ผลของการใช้กิจกรรมการแนะแนวกลุ่มที่มีต่อการพัฒนาการสื่อสาร ระหว่างบุคคลของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาผลของกิจกรรมการแนะแนวกลุ่มที่มีต่อการ พัฒนาการสื่อสารระหว่างบุคคลของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 96 คน จากโรงเรียนเทพศิรินทร์สังกัดกรมสามัญศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 1 ห้องเรียน และกลุ่มควบคุม 1 ห้องเรียน ห้องเรียนละ 48 คน โดยการสุ่มจากนักเรียนทั้งหมด 12 ห้องเรียน ผู้วิจัยและผู้ช่วยวิจัย ดำเนินกิจกรรมการแนะแนวกลุ่ม ตามเนื้อหาที่ผู้วิจัยได้พัฒนาขึ้นกับกลุ่มทดลอง 15 คาบ เป็นเวลา 15 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมได้ดำเนินการตามที่ฝ่ายแนะแนวของโรงเรียนจัดขึ้นเป็นระยะ เวลาเท่ากับ โดยผู้วิจัยและผู้ช่วยวิจัยสลับกันเข้าดำเนินการทั้ง 2 กลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ใน การวิจัยคือ แบบสำรวจการสื่อสารระหว่างบุคคลของ ดร.มิลลาด เจ เบียงเวอนู ซึ่งแปล และเรียบเรียงโดยผู้วิจัย ใช้การวิจัยแบบมีกลุ่มควบคุมทดสอบก่อนและหลังการทดลอง - (Pretest - Postest Control Group Design) ผู้วิจัยทดสอบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยในครั้งทดสอบก่อนและหลังการทดลองของกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมโดยการทดสอบ ค่าที (t - test) ผลการวิจัยพบว่า 1. นักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมการแนะแนวกลุ่ม มีประสิทธิภาพในการสื่อสาร ระหว่างบุคคลสูงกว่าก่อนเข้าร่วมกิจกรรมการแนะแนวกลุ่ม อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 2. นักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมการแนะแนวกลุ่ม มีประสิทธิภาพในการสื่อสารระหว่างบุคคลสูงกว่านักเรียนที่ไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมการแนะแนวกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01