กองทัพอากาศกับการเมืองไทย พ.ศ. 2480-2519

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษากองทัพอากาศกับการเมืองไทย โดยพยายามชี้ให้เห็นถึงสถานะและบทบาททางการเมืองของกองทัพอากาศ ระหว่างปี พ.ศ. 2480 – 2519 ผลการศึกษาพบว่า ระหว่าง พ.ศ. 2480 – 2492 กองทัพอากาศจำเป็นที่จะต้องสร้างความเป็นปึกแผ่น โดยการจัดองค์กรและพัฒนากองทัพอากาศให้ทัดเทียมกับกองทัพบก และกองทัพเรือ ประกอบกับความสัมพันธ์ระหว่างผู้บัญชาการทหารอากาศกับผู้บริหารประเทศไม่ค่อยราบรื่น ทำให้กองทัพอากาศไม่ได้เข้ามามีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในขณะนั้น นับตั้งแต่ พ.ศ. 2492 – 2519 บทบาทของกองทัพกับการเมืองทั้งภายในและภายนอกประเทศมีมากยิ่งขึ้น ทั้งนี้สืบเนื่องมาจากความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างผู้บัญชาการทหารอากาศกับผู้บริหารประเทศ โดยเฉพาะสมัยของจอมพลอากาศฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี กับ จอมพล ป. พิบูลสงคราม รวมทั้งการได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐอเมริกาและยิ่งเมื่อสถานการณ์ในประเทศอินโดจีนเกิดความรุนแรง สหรัฐอเมริกาเห็นว่ากองทัพอากาศเป็นกำลังสำคัญในการสู้รบ จึงให้ความช่วยเหลืออย่างมากต่อกองทัพอากาศ เป็นผลทำให้กองทัพอากาศได้รับการยอมรับจากภายใน และมีบทบาทการเมืองภายนอก จนกระทั่งเกิดกรณี 14 ตุลาคม พ.ศ. 2516 ทำให้ทหารต้องลดบทบาทลง และต่อมาเมื่อสหรัฐอเมริกาพ่ายแพ้ในสงครามเวียดนาม ใน พ. ศ. 2516 การช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกาต่อกองทัพอากาศจึงลดลง มีผลทำให้บทบาทของกองทัพอากาศลดลงด้วย