ผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพตามแนวคิดของเพนเดอร์ ต่อการปฏิบัติตามคำแนะนำในการรักษาของผู้ป่วยวัยผู้ใหญ่ที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพตาม แนวคิดของเพนเดอร์ต่อการปฏิบัติตามคาแนะนาในการรักษาของผู้ป่วยวัยผู้ใหญ่ที่มีภาวะหัวใจ ล้มเหลว ซึ่งเข้ารับการรักษาแผนกผู้ป่วยในอายุรกรรม โรงพยาบาลชลประทาน จังหวัดนนทบุรี จานวน 50 ราย จับฉลากเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมโดยกลุ่มควบคุมได้รับดูแลตามปกติ และกลุ่มทดลองเข้าร่วมโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพ ซึ่งประยุกต์แบบจาลองการสร้างเสริม สุขภาพของ Pender (2006) เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ โปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพ ตามแนวคิดของเพนเดอร์ ประกอบด้วย การประเมินความพร้อม การให้ข้อมูลเกี่ยวกับภาวะ หัวใจล้มเหลว การสอนสาธิตและพัฒนาทักษะ การติดตามและกระตุ้นเตือน เครื่องมือที่ใช้ใน การเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบประเมินการปฏิบัติตามคาแนะนาในการรักษา ซึ่งมีค่าสัมประ สิทธิสหสัมพันธ์แอลฟา (alpha-coefficients) เท่ากับ .83 วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้สถิติเชิงบรรยาย และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. การปฏิบัติตามคาแนะนาในการรักษาของผู้ป่วยวัยผู้ใหญ่ที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว กลุ่มที่เข้าร่วมโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพตามแนวคิดของเพนเดอร์ ดีกว่าก่อนเข้าร่วม โปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพตามแนวคิดของเพนเดอร์ อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ (p<.05) 2. การปฏิบัติตามคาแนะนาในการรักษาของผู้ป่วยวัยผู้ใหญ่ที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว กลุ่มที่เข้าร่วมโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพตามแนวคิดของเพนเดอร์ ดีกว่ากลุ่มที่ได้รับการดูแล ตามปกติ (p<.05)