การประเมินสภาพแวดล้อมเพื่อการรักษาภายในแผนกผู้ป่วยนอก: การรับรู้และความพึงพอใจของผู้ใช้อาคาร

Abstract

ในปัจจุบันธุรกิจโรงพยาบาลมีการเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว จากการที่โรงพยาบาลมีความต้องการในการใช้พื้นที่ให้มากที่สุดเพื่อผลกำไรที่มากขึ้น โดยไม่ได้คำนึงถึงสภาพแวดล้อมในการรักษาที่ดี ยิ่งเฉพาะแผนกผู้ป่วยนอกเป็นส่วนรักษาที่สร้างรายได้ให้แก่โรงพยาบาลมากกว่าแผนกผู้ป่วยในถึง 10 ต่อ 1 ถ้าสามารถออกแบบให้ผู้ใช้งานเกิดความพึงพอใจในบริการ และส่งเสริมสภาพในการรักษาได้อีกด้วยอาจจะเป็นปัจจัยที่ส่งผลให้ผู้ใช้งานเกิดความต้องการที่จะกลับมาใช้บริการอีก งานวิจัยชิ้นนี้ได้วิเคราะห์การใช้งานองค์ประกอบในการออกแบบที่ช่วยส่งเสริมสภาพแวดล้อมในการรักษา 3 ชนิด ได้แก่ ช่องเปิดแสงธรรมชาติ พื้นที่สีเขียวภายใน และการตกแต่งพื้นผิวภายใน โดยการจำลองที่ปรับเปลี่ยนสัดส่วนขององค์ประกอบในการออกแบบจำนวน 13 รูปแบบ และสอบถามการรับรู้และความพึงพอใจจากผู้เข้าร่วมการวิจัยจำนวน 120 คน ผลการวิเคราะห์ด้วยวิธีทางสถิติแบบ T-TEST ในกรณีของช่องเปิดแสงธรรมชาติ พบว่ายิ่งขนาดของช่องเปิดแสงธรรมชาติเพิ่มมากขึ้นจะส่งผลต่อการรับรู้และความพึงพอใจของผู้ใช้งานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) ในส่วนของความหนาแน่นของพื้นที่สีเขียวภายใน เมื่อวิเคราะห์ความแปรปรวนด้วยวิธี ANOVA พบว่ารูปแบบที่มีพื้นที่สีเขียวมากขึ้นจะเพิ่มการรับรู้และความพึงพอใจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) ในส่วนของการตกแต่งพื้นผิวภายในที่แตกต่างกันผลการวิเคราะห์ พบว่าการตกแต่งที่แตกต่างกันส่งผลต่อการรับรู้หรือความพึงพอใจของผู้ใช้งานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) เพียงแค่การรับรู้ด้านความปลอดภัยและความมีชีวิตชีวา เมื่อวิเคราะห์อิทธิพลปฏิสัมพันธ์ของตัวแปรทั้ง 3 พบว่ามีเพียงปฏิสัมพันธ์ระหว่างช่องเปิดแสงธรรมชาติเมื่อใช้ร่วมกับการตกแต่งพื้นผิวภายในจะส่งผลต่อการรับรู้และความพึงพอใจแก่ผู้ใช้งานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) ยกเว้นเพียงการรับรู้ด้านความน่าเชื่อถือ จากสถิติเบื้องต้นพบว่ารูปแบบที่ใช้องค์ประกอบช่องเปิดแสงธรรมชาติขนาดใหญ่ร่วมกับพื้นที่สีเขียวภายในความหนาแน่นมากและการตกแต่งพื้นผิวภายในเลียนแบบธรรมชาติ มีผู้เลือกกลับมาใช้บริการมากที่สุดคิดเป็น 76%