ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการอาสารักษาดินแดน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาและวิเคราะห์พระราชบัญญัติกองอาสารักษาดินแดน พ.ศ. 2497 รวมทั้งที่มีการแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2504 ว่าส่วนใดเป็นปัญหาและอุปสรรคต่อการพัฒนาการอาสารักษาดินแดนในประเทศไทย ผลการวิจัยพบว่า สาเหตุที่ทำให้การอาสารักษาดินแดนไม่พัฒนาและเจริญก้าวหน้าไปนั้น มีอยู่ 2 ประการคือ กฎหมายที่ใช้บังคับอยู่ไม่เหมาะสมต่อสภาวการณ์และสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไปในปัจจุบันและปัญหาอื่นๆ สำหรับปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการอาสารักษาดินแดนนั้นประกอบด้วย 1. การกำหนดให้กองอาสารักษาดินแดนเป็นนิติบุคคลโดยไม่มีคนและเงินงบประมาณเป็นของตนเอง 2. การกำหนดอำนาจหน้าที่ของคณะกรรมการกลางไม่ชัดเจน 3. การจัดองค์กรบริหารงานไม่สอดคล้องกับระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ฝ่าย แต่ปัจจุบันยังไม่มีกองอาสารักษาดินแดนในระดับท้องถิ่นทั้งที่ตามความเป็นจริงแล้วจะมีบทบาทและขีดความสามารถในการช่วยรักษาความสงบเรียบร้อยได้มาก และเป็นการปูพื้นฐานความคิดในระบอบประชาธิปไตยในระดับท้องถิ่นอีกด้วย 4. การกำหนดคุณสมบัติของสมาชิกกองอาสารักษาดินแดนซึ่งระบุไว้เข้มงวดเกินไป 5. การไม่มีเอกภาพของหน่วยงาน 6. การไม่กำหนดระดับของหน่วยงานว่ามีระดับเทียบเท่ากรมหรือกอง ดังนั้นจึงสมควรแก้ไข ปรับปรุง พระราชบัญญัติกองอาสารักษาดินแดน พ.ศ. 2497 รวมทั้งที่มีการแก้ไขเพิ่มเติม โดยการปรับปรุงแก้ไขกฎหมายมาตรา 4, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12 และ 30 ตลอดจนดำเนินการแก้ไขปัญหาอื่นๆ เช่น กำหนดนโยบายให้ชัดเจนและสามารถนำไปปฏิบัติได้ ปรับปรุงการประชาสัมพันธ์ให้มีประสิทธิภาพ การจัดให้มีข่ายสื่อสารและฝ่ายกฎหมายเป็นของตนเอง ตลอดจนดำเนินการกวดขันวินัยของกองอาสารักษาดินแดนให้เป็นไปตามกฎหมาย โดยเคร่งครัดเพื่อรักษาเกียรติภูมิของหน่วยงาน และให้ประชาชนยอมรับบทบาทของกองอาสารักษาดินแดนมากยิ่งขึ้น