การบริบาลทางเภสัชกรรมในผู้ป่วยนอกที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว ณ โรงพยาบาลภูมิพลอดุลยเดช กรมแพทย์ทหารอากาศ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาวิจัยเชิงทดลองแบบก่อนและหลังโดยไม่มีกลุ่มควบคุม เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการเกิดปัญหาจากการใช้ยา ความรู้ความเข้าใจในการใช้ยา ความร่วมมือในการใช้ยา และอัตราการเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลจากภาวะหัวใจล้มเหลวกำเริบในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวระหว่างก่อนและหลังได้รับการบริบาลทางเภสัชกรรม ณ โรงพยาบาลภูมิพลอดุลยเดช กรมแพทย์ทหารอากาศ มีผู้ป่วยทั้งสิ้น 48 ราย ผู้ป่วยทุกรายได้รับการบริบาลทางเภสัชกรรมจำนวน 2 ครั้ง ห่างกัน 2-3 เดือน ในการบริบาลทางเภสัชกรรมครั้งที่ 1 พบปัญหาจากการใช้ยา 57 ปัญหาในผู้ป่วย 35 ราย (ร้อยละ 72.9) ค่าเฉลี่ยของจำนวนปัญหาจากการใช้ยา คือ 1.21 ปัญหา (ค่าคลาดเคลื่อนมาตรฐาน 0.15 ปัญหา) และเมื่อสิ้นสุดการวิจัยพบว่าปัญหาจากการใช้ยาลดลงเหลือ 20 ปัญหาในผู้ป่วย 12 ราย (ร้อยละ 25) ค่าเฉลี่ยของจำนวนปัญหาจากการใช้ยา คือ 0.42 ปัญหา (ค่าคลาดเคลื่อนมาตรฐาน 0.12 ปัญหา) (p<0.001) นอกจากนี้หลังให้การบริบาลทางเภสัชกรรมผู้ป่วยมีความรู้ในการใช้ยาและความร่วมมือในการใช้ยามากกว่าก่อนให้การบริบาลทางเภสัชกรรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) และช่วยลดการเข้ารับรักษาตัวในโรงพยาบาลด้วยอาการหัวใจล้มเหลวกำเริบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) ดังนั้นการให้การบริบาลทางเภสัชกรรมในผู้ป่วยนอกที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวสามารถค้นหาและแก้ไขปัญหาจากการใช้ยา และช่วยให้ผลลัพธ์ทางคลินิกของผู้ป่วยดีขึ้น