รูปแบบการพัฒนามรดกดิจิทัลด้วยกระบวนการเล่าเรื่องดิจิทัลแบบสืบสอบอย่างมีวิจารณญาณบนเว็บ 3.0 เพื่อส่งเสริมการรู้ดิจิทัลของนิสิตนักศึกษาสารสนเทศศาสตร์ปริญญาบัณฑิต

สิริวัจนา แก้วผนึก

Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/59944

Full metadata record

DC Field	Value	Language
dc.contributor.advisor	ใจทิพย์ ณ สงขลา	-
dc.contributor.advisor	ปรัชญนันท์ นิลสุข	-
dc.contributor.author	สิริวัจนา แก้วผนึก	-
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์	-
dc.date.accessioned	2018-09-14T06:03:51Z	-
dc.date.available	2018-09-14T06:03:51Z	-
dc.date.issued	2560	-
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/59944	-
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ค.ด.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2560	-
dc.description.abstract	การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการจัดการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมการรู้ดิจิทัล 2) ศึกษากระบวนการเล่าเรื่องดิจิทัลแบบสืบสอบอย่างมีวิจารณญาณบนเว็บ 3.0 3) พัฒนารูปแบบมรดกดิจิทัลฯ 4) ศึกษาผลของการใช้รูปแบบฯ 5) เพื่อนำเสนอรูปแบบฯ ตัวอย่างวิจัยได้แก่ นักศึกษาสาขาการจัดการสารสนเทศ จำนวน 17 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบทดสอบการรู้ดิจิทัล ซึ่งวัดจากการทำแบบทดสอบก่อนและหลังเรียน แบบประเมินผลงานเรื่องเล่าดิจิทัล โดยใช้เกณฑ์รูบริค และประเมินแบบ 360 องศาจากคะแนนการประเมินตนเอง เพื่อน และผู้สอน วิเคราะห์ผลข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติบรรยาย ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One Way ANOVA) ผลการวิจัย พบว่า รูปแบบการพัฒนามรดกดิจิทัลด้วยกระบวนการเล่าเรื่องดิจิทัลแบบสืบสอบอย่างมีวิจารณญาณบนเว็บ 3.0 เพื่อส่งเสริมการรู้ดิจิทัลที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วยองค์ประกอบ 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) แหล่งสารสนเทศ 2) เนื้อหา 3) ผู้สอน 3) ระบบมรดกดิจิทัล 5) การประเมินผล และมีขั้นตอนการเรียนรู้ตามรูปแบบการเรียนฯ 10 ขั้นตอน ประกอบด้วย 1. กำหนดแนวคิด 2. วางโครงเรื่อง 3. ค้นคว้าเรื่องราว 4. บอกเล่าเรื่องราว 5. วิเคราะห์องค์ประกอบ 6. รวบรวมสื่อ 7. สร้างสรรค์เรื่องราว 8. ปรับปรุงเรื่องราว 9. แบ่งปันเรื่องราว และ 10. สะท้อนคิด ผลการทดลองใช้รูปแบบการพัฒนามรดกดิจิทัลฯ พบว่า นักศึกษามีคะแนนการทดสอบการรู้ดิจิทัลหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และผลการประเมินเรื่องเล่ามรดกดิจิทัล พบว่า ผู้เรียนมีความสามารถในการสร้างผลงานเรื่องเล่ามรดกดิจิทัลอยู่ในระดับดีขึ้นไปทุกคน และจากการวิเคราะห์ความแตกต่างของการให้คะแนนประเมินรูบริคจาก 3 กลุ่ม พบว่า ค่าเฉลี่ยคะแนนจากเพื่อน มีความแตกต่างในการให้คะแนนมากกว่ากลุ่มอื่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05	-
dc.description.abstractalternative	The purposes of this research were 1) to study Thai university library and information sciences instructors’ and students’ opinions on teaching and learning environments for the development of digital literacy skills. 2) to study learning process using critical inquiry through digital storytelling on web 3.0 3) to develop a digital heritage model using critical inquiry through digital storytelling on web 3.0 4) to try out a digital heritage model using critical inquiry through digital storytelling on web 3.0 and 5) to propose a digital heritage model using critical inquiry through digital storytelling on web 3.0 to enhance digital literacy. The sample consisted of seventeen junior Information Management students. The research instruments were pre and posttests the digital literacy test, digital storytelling assessment tool; rubric score and 360 degree feedback by self- , peer and tutors assessment. The Quantitative data were analyzed by descriptive statistics, mean, standard deviation, t-test and One-way analysis of variance (ANOVA). The findings of the study were as follows: The developed learning process consisted of 5 elements and 10 sub steps. The 5 elements were: 1) information source 2) content 3) instructor 4) digital heritage system and 5) evaluation. The 10 learning steps were as follows: 1) thinking about a story 2) story core 3) research 4) scripting 5) storyboarding 6) media gathering 7) production 8) revising 9) story sharing and 10) reflection. The results of the implementation were as follows: The comparison between the pre and post-tests of digital literacy test scores showed that the post-test score was significantly higher than the pretest score at .05 level. The scores of the final digital storytelling product were at a good level. The results from comparison between groups revealed that the mean scores of peer assessment were significantly higher than those of self-assessment and tutor's assessment at the .05 level.	-
dc.language.iso	th	-
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	-
dc.relation.uri	http://doi.org/10.58837/CHULA.THE.2017.615	-
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	-
dc.subject	การเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้	-
dc.subject	การรู้สารสนเทศ	-
dc.subject	ปริญญาดุษฎีบัณฑิต	-
dc.subject	Inquiry-based learning	-
dc.subject	Information literacy	-
dc.title	รูปแบบการพัฒนามรดกดิจิทัลด้วยกระบวนการเล่าเรื่องดิจิทัลแบบสืบสอบอย่างมีวิจารณญาณบนเว็บ 3.0 เพื่อส่งเสริมการรู้ดิจิทัลของนิสิตนักศึกษาสารสนเทศศาสตร์ปริญญาบัณฑิต	-
dc.title.alternative	A DIGITAL HERITAGE DEVELOPMENT MODEL USING CRITICAL INQUIRY THROUGHDIGITAL STORYTELLING ON WEB 3.0 TO ENHANCE DIGITAL LITERACY OF UNDERGRADUATE INFORMATION SCIENCE STUDENTS	-
dc.type	Thesis	-
dc.degree.name	ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต	-
dc.degree.level	ปริญญาเอก	-
dc.degree.discipline	เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา	-
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	-
dc.email.advisor	Jaitip.N@Chula.ac.th,jaitipn@gmail.com,jaitipn@gmail.com	-
dc.email.advisor	prachyanunn@gmail.com	-
dc.identifier.DOI	10.58837/CHULA.THE.2017.615	-
Appears in Collections:	Edu - Theses

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
5684238927.pdf		10.11 MB	Adobe PDF	View/Open

Show simple item record