การทำให้บริสุทธิ์และลักษณะสมบัติของบีตา-ไซโลสิเดสจาก Streptomyces sp. CH7

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาการทำบีตา-ไชโลสิเดสจาก Streptomyces sp. CH7 ให้บริสุทธิ์ โดยการตกตะกอนลำดับส่วนด้วยแอมโมเนียมซัลเฟตความเข้มข้น 40-70 เปอร์เซ็นต์ จากนั้นทำคอลัมน์โครมาโทกราฟีบนดีอีเออี ไบโอ-เจล อะกาโรส และเซฟาเด็กซ์ จี-200 พบว่าเอนไซม์มีความบรสุทธิ์เพิ่มขึ้น 9.23 เท่า เหลือแอคติวิตีอยู่ 29.99 เปอร์เซ็นต์ การทำงานของเอนไซม์ถูกยับยั้งโดย เอ็น-เอธิลมาลีอิไมต์ และสามารถคืนแอคติวิตีโดย 2-เมอร์แคบโตเอธานอล จากการวิเคราะห์น้ำหนักโมเลกุลโดยวิธีเจลฟิลเตรชันพบว่าเอนไซม์นี้มีน้ำหนักโมเลกุลประมาณ 183,000 ดาลตัน และเมื่อวิเคราะห์โดยวิธีโซเดียมโดเดซิลชัลเฟตพอลิอะคริลาไมด์เจลอิเลคโทรโฟริซิล พบว่าเอนไซม์ประกอบด้วยหน่วยย่อย 2 หน่วยย่อยน้ำหนักโมเลกุลเท่ากันคือ 93,000 ดาลตัน งานวิจัยนี้ได้ศึกษาสมบัติของเอนไซม์บรสุทธิ์พบว่า อุณหภูมิและความเป็นกรดด่างที่เหมาะสมต่อการทำงานของเอนไซม์คือ 55 องศาเซลเซียส และ 6.5 ตามลำดับ เอนไซม์มีความเสถียรต่ออุณหภูมิสูงถึง 50 องศาเซลเซียส และเสถียรต่อความเป็นกรดด่างในช่วงกว้างตั้งแต่ 6.0-9.0 เอนไซม์มีค่า K m ต่อ พารา-ไนโตรฟีนิล บีตา-ดี-ไซโลไพราโนไซด์ และออร์โธ-ไนโตรฟีนิล บีตา-ดี-ไซโลไพราโนไซด์ เท่ากับ 0.56 และ 0.94 มิลลิโมลาร์ ตามลำดับ เอนไซม์ถูกยับยั้งไนลักษณะแข่งขันโดย ดี-ไซโลส มีค่า K , เท่ากับ 40 มิลลิโมลาร์ นอกจากนี้ยังถูกยับยั้งอย่างรุนแรงด้วยอิออนของเหล็ก ปรอท ทองแดง และสังกะสี ส่วนอิออนของแมกนีเซียมช่วยเพิ่มแอคติวิตีของเอนไซม์ได้ จากการตรวจสอบการมีแอคติวิตีอี่นของบีตา-ไซโลสิเดส พบ1ว่าเอนไซม์มีแอคติวิดีของอะราบิโนทิวราโนสิเดส และไซแลเนสตํ่ามาก และไม่มีแอคติวิตีของเซลลูเลสและกลูโคสไอโซเมอเรส