แนวทางพัฒนาการบริหารวิชาการของโรงเรียนกวดวิชาในกรุงเทพมหานครตามแนวคิดการศึกษาแบบเรียนรวม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์และความต้องการจำเป็นของการบริหารวิชาการของโรงเรียนกวดวิชาในกรุงเทพมหานครตามแนวคิดการศึกษาแบบเรียนรวม โดยใช้กรอบการบริหารวิชาการร่วมกับกรอบการศึกษาแบบเรียนรวม ผู้ให้ข้อมูล โรงเรียนกวดวิชาในกรุงเทพมหานคร จำนวน 52 โรงเรียน แบ่งเป็น ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 52 คน ครู จำนวน 59 คน และนักเรียน จำนวน 93 คน รวมผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 204 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามลักษณะมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งผ่านการตรวจสอบความครอบคลุมและความเหมาะสม (Item Objective Congruence: IOC) โดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าดัชนีลำดับความต้องการจำเป็น (PNImodified)

ผลการวิจัย พบว่า 1) สภาพปัจจุบันของการบริหารวิชาการของโรงเรียนกวดวิชาในกรุงเทพมหานครตามแนวคิดการศึกษาแบบเรียนรวม โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง โส่วนสภาพอันพึงประสงค์โดยภาพรวม อยู่ในระดับมากที่สุด ค่าดัชนีความต้องการจำเป็นในการบริหารวิชาการด้านที่มีลำดับความต้องการจำเป็นสูงที่สุด คือ การวัดและประเมินผล (PNImodified = 0.513) 2) โดยตามแนวคิดการศึกษาแบบเรียนรวมด้านที่มีความต้องการจำเป็นพัฒนาสูงที่สุด คือ ด้านนักเรียนที่มีความต้องการพิเศษและนักเรียนทั่วไปทุกคนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทางวิชาการ ทักษะการสื่อสารและทักษะทางสังคมดีขึ้นนักเรียนชอบไปโรงเรียนและมีความพึงพอใจในครูผู้สอนมากขึ้น รวมทั้งมีแรงจูงใจในการทำงานการเรียนและทัศนคติเชิงบวกมากขึ้น แนวทางพัฒนาการบริหารวิชาการของโรงเรียนกวดวิชาตามแนวคิดการศึกษาแบบเรียนรวม ที่มีความเหมาะสมและเป็นไปได้ แบ่งออกเป็น 3 แนวทาง