ภาษาในวรรณกรรมของสุวรรณี สุคนธา : ความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดกับจินตภาพ

Abstract

ศึกษากลวิธีการใช้ภาษาสร้างจินตภาพในวรรณกรรมของสุวรรณี สุคนธา เพื่อแสดงความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดกับจินตภาพ ผลการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า กลวิธีการใช้ภาษาสร้างจินตภาพของสุวรรณี สุคนธา เริ่มจากการใช้คำ คำที่สุวรรณีนำมาใช้ คือคำที่ให้รายละเอียดแห่งสี แสง เสียง กลิ่น รส ความเคลื่อนไหว และอารมณ์ความรู้สึกได้อย่างชัดเจนงดงาม โดยเฉพาะคำบอกสี คำบอกแสง และคำบอกความเคลื่อนไหวนั้น สุวรรณีสามารถนำมาใช้ได้อย่างปราณีตงดงามเป็นพิเศษ งานวรรณกรรมของสุวรรณีจึงมีลักษณะคล้ายภาพเขียน นอกจากนี้สุวรรณียังสร้างจินตภาพโดยใช้อลังการ คือการนำความเปรียบและสัญญลักษณ์มาสร้างจินตภาพ โดยมุ่งเน้นที่การนำธรรมชาติมาใช้ ทำให้เกิดจินตภาพที่ชัดเจน ดูมีชีวิตชีวาแฝงไว้ซึ่งความหมายที่ลึกซึ้ง เพื่อมุ่งสู่แนวคิดของเรื่องอย่างประสานกลมกลืน ดังนั้นการสร้างจนตภาพจึงเป็นกลวิธีสำคัญ ที่สุวรรณีใช้สื่อแนวคิดของเรื่อง วรรณกรรมของสุวรรณีมักเสนอให้เห็นถึงธรรมชาติของความเป็นมนุษย์ คือความดีความชั่วในจิตใจมนุษย์ กิเลสตัณหา ความรัก ความเหงา ความเกลียดชังของมนุษย์ และชี้ให้เห็นว่าความจริงกับความฝันเชิงอุดมคตินั้นแตกต่างกัน โดยนำธรรมชาติมาสื่อให้เห็นถึงแนวคิดเหล่านี้เช่น นำสีขาว สีทอง ความสว่าง ดอกไม้มาสื่อภาพความดีงาม นำสีแดง สีแสด ความมืด และแดดมาสื่อภาพความชั่วร้าย สุวรรณีเลือกนำจินตภาพเหล่านี้สื่อผ่านองค์ประกอบ 4 ประการคือ ชื่อเรื่อง ชื่อตัวละครสำคัญ การบรรยายลักษณะตัวละครและฉาก จินตภาพเหล่านี้ ได้เชื่อมโยงความคิดสำคัญที่ปรากฏในงานของสุวรรณี อันเป็นการสร้างเอกภาพระหว่างแนวคิดกับจินตภาพได้อย่างชัดเจน