รูปแบบการกระจายรายได้และรายจ่ายของข้าราชการพลเรือนในเขตกรุงเทพมหานคร

Abstract

เนื่องจากแผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 4 พ.ศ.2520-2524 ได้วางนโยบายพัฒนาประเทศในแนวใหม่ โดยเน้นถึงการลดความเหลื่อมล้ำของรายได้ส่วนบุคคลขึ้นเป็นครั้งแรก ทั้งนี้ เพราะจากการพัฒนาเศรษฐกิจตามแผนพัฒนาฯ ในอดีตที่ผ่านมานั้นทำให้เกิดความเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของรายได้รวม (Aggregate income) แต่รายได้เหล่านั้นมิได้ถูกจัดสรรไปยังกลุ่มบุคคลต่าง ๆ อย่างเป็นธรรม จึงทำให้เกิดความแตกต่างในระดับความเป็นอยู่ของประชากรกลุ่มต่าง ๆ อย่างเห็นได้ชัด การทำวิทยานิพนธ์ เรื่องนี้จะได้ศึกษาถึงลักษณะการกระจายรายได้ของข้าราชการพลเรือนในเขตกรุงเทพมหานคร โดยทำการเปรียบเทียบว่า ก่อนการปรับอัตราเงินเดือนครั้งล่าสุด (30 กันยายน 2521) และหลังจากการปรับครั้งนี้แล้ว ลักษณะการกระจายรายได้เป็นเช่นไร โดยจะพิจารณาสถานการณ์การกระจายรายได้ของปี 2517 เปรียบเทียบกับปี 2522 นอกจากนี้จะได้ทำการศึกษาถึงสภาวะความเป็นอยู่ของข้าราชการพลเรือนในปัจจุบัน โดยดูจากภาวะการครองชีพ วิเคราะห์ถึงรายได้ รายจ่าย ของบุคคลว่าเป็นเช่นไร โดยแยกพิจารณาตามระดับขั้นของเงินเดือน การที่วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ เน้นให้ความสนใจแก่บุคคลกลุ่มนี้ ก็เนื่องจากว่า ข้าราชการพลเรือนเป็นกลุ่มบุคคลที่มีความสำคัญในการประสานงานระหว่างรัฐบาลกับประชาชน ดังนั้น ลักษณะการกระจายรายได้ รวมทั้งภาวะการครองชีพในปัจจุบัน จึงมีอิทธิพลต่อสภาวะจิตใจ สภาพการดำรงชีวิตของกลุ่มคนกลุ่มนี้เป็นอย่างยิ่ง ความสัมพันธ์ ระหว่างรัฐบาลกับประชาชน จะดีหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติงานของข้าราชการพลเรือน ซึ่งเป็นลูกจ้างของรัฐ การปฏิบัติงานของคนกลุ่มนี้ จะเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพเพียงใด และเป็นที่พอใจของประชาชนได้นั้น ก็ขึ้นอยู่กับลักษณะสิ่งแวดล้อมต่างๆ สภาพความเป็นอยู่ รวมทั้งความต้องการพื้นฐานของข้าราชการในฐานะที่เป็นราษฎรคนหนึ่งว่าได้รับการตอบสนองพอเพียงที่จะเอื้ออำนวยให้เขาเหล่านั้นปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพหรือไม่ จากการออกแบบสอบถามความคิดเห็นของข้าราชการพลเรือน ส่วนกลางในเขต กทม. ผลปรากฏว่า ข้าราชการส่วนมาก มีความเห็นว่า ค่าตอบแทนแรงงานที่ได้รับจากรัฐบาลในระยะรับราชการ 10 ปี ที่ผ่านมานั้น ไม่เพียงพอเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งสาเหตุก็เนื่องจากรายได้ไม่พอกับค่าครองชีพที่เพิ่มสูงขึ้นอยู่ตลอดเวลา และต้องการให้รัฐบาลช่วยเหลือด้านการครองชีพ นอกจากที่ได้รับอยู่แล้วเพิ่มขึ้นอีก เช่น ขอให้รัฐบาลเพิ่มเงินเดือนให้สูงทันกับค่าครองชีพที่สูงขึ้นเรื่อย ๆ และให้ข้าราชการพลเรือนมีสิทธิที่จะขอกู้เงินจากรัฐได้โดยเสียดอกเบี้ยให้อัตราที่ต่ำ รวมทั้งให้รัฐบาลจ่ายภาษีเงินได้ให้เช่นเดิม นอกจากนี้ ทางด้านการอุปโภคบริโภค ก็ขอให้รัฐบาลช่วยเหลือสวัสดิการด้านอุปโภคบริโภคที่จำเป็น เช่น การจัดร้านค้าที่สามารถซื้อสินค้าในราคาต่ำ ดังนี้ เป็นต้น