ผลของสารเคลือบไม้เชลแล็กและแลกเกอร์ต่อการเติบโตของเชื้อราบนผิวไม้อัด

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของสารเคลือบไม้เชลแล็กและแลกเกอร์ต่อการเติบโตของเชื้อราบนพื้นผิวไม้อัดสักและไม้อัดยางที่เตรียมไว้ในสภาวะที่ไม่ทาสารเคลือบไม้ ทาสารเคลือบไม้เชลแล็กและทาสารเคลือบไม้แลกเกอร์ 2 รอบ 3 รอบ และ 4 รอบ ในสภาวะที่วัสดุสัมผัสกับน้ำโดยตรง วัสดุอยู่ภายในอาคารที่มีความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศสูงและวัสดุอยู่ภายในอาคารที่มีความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศทั่วไป รวมทั้งศึกษาความสามารถของสารละลายเชลแล็กในการยับยั้งการเติบโตของเชื้อรา โดยแบ่งการทดลองออกเป็น 3 ชุดการทดลอง คือ (1) การทดลองในสภาวะที่วัสดุสัมผัสกับน้ำโดยตรง ทำการทดลองโดยนำไม้อัดแช่ในน้ำกลั่นปราศจากไอออนที่ผ่านการทำให้ปราศจากเชื้อเป็นเวลา 1 วันก่อนบ่มในตู้ควบคุมความชื้นที่ควบคุมความชื้นสัมพัทธ์อากาศภายในอยู่ในช่วงร้อยละ 85 (2) สภาวะที่วัสดุอยู่ภายในอาคารที่มีความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศสูง บ่มไม้อัดในตู้ควบคุมความชื้นที่ควบคุมความชื้นสัมพัทธ์อากาศภายในอยู่ในช่วงร้อยละ 85 และ (3) สภาวะที่วัสดุอยู่ภายในอาคารที่มีความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศทั่วไป บ่มไม้อัดไว้ในตู้ควบคุมความชื้นที่มีความชื้นสัมพัทธ์อากาศภายในอยู่ในช่วงร้อยละ 65 ทำการทดลองโดยนำสารละลายเชื้อราชนิด Aspergillus niger และ Trichoderma harianum ความเข้มข้น 10^5 สปอร์/มิลลิลิตร หยดลงบนอาหารเลี้ยงเชื้อ นำไม้อัดมาวางแล้วนำไปบ่มไว้ในตู้ควบคุมความชื้นเป็นเวลา 8 สัปดาห์ ซึ่งจากการทดลองพบว่า ร้อยละการเติบโตของเชื้อราทั้ง 2 ชนิด มีค่าแตกต่างกันตามสภาวะที่ไม้อัดได้สัมผัสความชื้นยิ่งไม้อัดสัมผัสความชื้นสูงทำให้พบการเติบโตของเชื้อรามากขึ้นตามลำดับ โดยค่าความชื้นสมดุลในวัสดุสามารถใช้เป็นเครื่องทำนายในการประเมินความเสี่ยงต่อการเติบโตของเชื้อราบนผิววัสดุได้ เมื่อเปรียบเทียบการเติบโตของเชื้อราบนผิวไม้อัดที่มีสารเคลือบไม้พบว่ายิ่งมีการทาสารเคลือบไม้หลายรอบ การเติบโตของเชื้อราก็น้อยลงสามารถสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนและสารเคลือบเชลแล็กซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเติบโตของเชื้อราทั้ง 2 ชนิดมากกว่าสารเคลือบไม้แลกเกอร์บนพื้นผิวไม้อัดสักและไม้อัดยาง