Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/33208
Title: อิทธิพลของการเห็นคุณค่าในตนเองที่รับรู้ และการเห็นคุณค่าในตนเองโดยนัยต่อการถูกกีดกันทางสังคมและการรับรู้การถูกกีดกันทางสังคมโดยมีความหลงตนเองเป็นตัวแปรกำกับ : การศึกษาตามแนวทฤษฎีมาตรทางสังคม
Other Titles: Effects of explicit and implicit self-esteem on social exclusion and perceived social exclusion with narcissism as moderator : a study focused on sociometer theory
Authors: กณิกนันต์ ศรีวัลลภ, 2528-
Advisors: คัคนางค์ มณีศรี
Other author: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
Advisor's Email: kakanang.m@chula.ac.th
Subjects: ความนับถือตนเอง
การหลงตนเอง
Self-esteem
Narcissism
Issue Date: 2553
Publisher: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการเห็นคุณค่าในตนเองที่รับรู้ และการเห็นคุณค่าในตนเองโดยนัย ในการทำนายการถูกกีดกันทางสังคมและการรับรู้การถูกกีดกันทางสังคม และ 2) เพื่อทดสอบความไม่แปรเปลี่ยนของโมเดลเชิงสาเหตุของการรับรู้การถูกกีดกันทางสังคมและการถูกกีดกันทางสังคมระหว่างกลุ่มที่มีระดับบุคลิกภาพแบบหลงตนเองแตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นิสิตปริญญาตรี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่ลงทะเบียนเรียนในวิชา 3800101 จิตวิทยาทั่วไป ภาคการศึกษาต้น ปีการศึกษา 2553 จำนวน 412 คน เพศชายจำนวน 132 คน และเพศหญิงจำนวน 280 คน กลุ่มตัวอย่างถูกสุ่มเข้ากลุ่มเพศเดียวกันกลุ่มละ 4 คน เพื่อร่วมกันทำงานในการเหนี่ยวนำความใกล้ชิดทางสัมพันธภาพแล้วตอบมาตรวัดการเห็นคุณค่าในตนเองที่รับรู้ การทดสอบการเชื่อมโยงโดยนัย มาตรวัดการรับรู้การถูกกีดกันทางสังคม และมาตรวัดการถูกกีดกันทางสังคม ผลการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างด้วยโปรแกรมลิสเรล (LISREL) พบว่า 1) โมเดลเชิงสาเหตุของการรับรู้การถูกกีดกันทางสังคมและการถูกกีดกันทางสังคมมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square = 13.32; df = 8; p = .101; RMSEA = .08) โดยการเห็นคุณค่าในตนเองที่รับรู้มีอิทธิพลทางลบต่อการรับรู้การถูกกีดกันทางสังคมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 2) บุคลิกภาพแบบหลงตนเองเป็นตัวแปรกำกับอิทธิพลเชิงสาเหตุระหว่างตัวแปรการเห็นคุณค่าในตนเองโดยนัยต่อการถูกกีดกันทางสังคม
Other Abstract: The purposes of this research were to study effects of explicit and implicit self-esteem on social exclusion and perceived social exclusion, and to examine the moderating effect of narcissism on the association between self-esteem and social exclusion. Four hundred and twelve undergraduate students, 132 males and 280 females, were randomly assigned into same-sex groups of four. They were given the relationship closeness induction task and completed measures of explicit self-esteem, implicit self-esteem, perceived social exclusion scale, and social exclusion scale. Structural equation model (LISREL) reveals that: 1. The causal model of perceived social exclusion and social exclusion is best fitted to the empirical data (Chi-square = 13.32; df = 8; p = .101; RMSEA = .08). Of all independent variables, only explicit self-esteem affects perceived social exclusion (p < .001). 2. Narcissism moderates the relationship between implicit self-esteem and social exclusion.
Description: วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2553
Degree Name: ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level: ปริญญาโท
Degree Discipline: จิตวิทยาสังคม
URI: http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/33208
URI: http://doi.org/10.14457/CU.the.2010.1393
metadata.dc.identifier.DOI: 10.14457/CU.the.2010.1393
Type: Thesis
Appears in Collections:Psy - Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Kanignan_sr.pdf5.22 MBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.