ความสัมพันธ์ระหว่างการสื่อสารทางเพศและการเห็นคุณค่าในตนเอง ต่อความพึงพอใจทางเพศของผู้หญิงที่สมรสแล้วในวัยผู้ใหญ่ตอนต้น

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการสื่อสารทางเพศและการเห็นคุณค่าในตนเอง ต่อความพึงพอใจทางเพศของผู้หญิงที่สมรสแล้วในวัยผู้ใหญ่ตอนต้น กลุ่มตัวอย่างได้แก่ผู้หญิงที่มีอายุระหว่าง 25-35 ปี มีระยะเวลาสมรสในช่วง 2-4 ปี และจบการศึกษาระดับอนุปริญญาเป็นต้นไป จำนวน 99 คน แบ่งเป็น 4 กลุ่มตามระดับการเห็นคุณค่าในตนเองและระดับการสื่อสารทางเพศ เครื่องมือที่ใช้วิจัยคือ แบบสอบถามวัดระดับการเห็นคุณค่าในตนเอง แบบสอบถามวัดระดับการสื่อสารทางเพศ และแบบสอบถามวัดระดับความพึงพอใจทางเพศ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง (Two-way ANOVA) ผลการวิจัยพบว่าผู้หญิงที่สมรสแล้วในวัยผู้ใหญ่ตอนต้นที่มีการสื่อสารทางเพศสูง จะมีระดับความพึงพอใจทางเพศสูงกว่าผู้หญิงที่มีการสื่อสารทางเพศต่ำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 แต่ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างการเห็นคุณค่าในตนเองกับความพึงพอใจทางเพศ และไม่พบความสัมพันธ์ร่วมระหว่างการเห็นคุณค่าในตนเองและการสื่อสารทางเพศที่มีต่อความพึงพอใจทางเพศ