ความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติต่อวิชาภาษาไทยกับผลสัมฤทธิ์ ในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักศึกษาวิทยาลัยพลศึกษา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัถตุประสงค์เพื่อศึกษาเจตคติต่อวิชาภาษาไทยของนักศึกษาวิทยาลัยพลศึกษาและศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเจตคติต่อวิชาภาษาไทยกับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักศึกษาวิทยาลัยพลศึกษา ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยคือ นักศึกษาวิทยาลัยพลศึกษาจำนวน 530 คน ซึ่งได้จากวิธีสุ่มตามกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบวัดเจตคติต่อวิชาภาษาไทย แบบทดสอบวิชาหลักและการใช้ภาษาไทย และแบบทดสอบวิชาประวัติวรรณคดีและวรรณกรรมของไทย ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง มีค่าความเที่ยง 0.9279, 0.9070 และ 0.7668 ตามลำดับ นำข้อมูลที่เก็บรวบรวมมาวิเคราะห์โดยการคำนวณค่ามัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. นักศึกษาวิทยาลัยพลศึกษามีเจตคติต่อวิชาภาษาไทยทางบวก 2. เจตคติต่อวิชาภาษาไทยกับผลสัมฤทธิ์ในการเรียนของนักศึกษาวิทยาลัยพลศึกษา มีความสัมพันธ์กันทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ 0.1373