การวิเคราะห์ระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่มีระยะห่าง ระหว่างตัวนำไม่เท่ากันของสถานีไฟฟ้าย่อย

Abstract

กล่าวถึงระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินของสถานีไฟฟ้าย่อย ได้แบ่งการศึกษาเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนของความรู้ทางทฤษฎี และส่วนของซอฟท์แวร์ โดยในส่วนของทฤษฎีนั้นจะครอบคลุมตั้งแต่ความรู้พื้นฐาน ไปจนถึงการวิเคราะห์ และออกแบบระบบโครงตาข่ายการต่อลงดิน ของสถานีไฟฟ้าย่อย และในส่วนของซอฟท์แวร์นั้นได้พัฒนาเป็นโปรแกรมซึ่งมีชื่อว่า "Substation Grounding Design Program (SGDP)" ด้วยภาษา Visual Basic เวอร์ชัน 4.0 เพื่อช่วยอำนวยความสะดวกแก่วิศวกรไฟฟ้า ในการออกแบบระบบโครงตาข่ายการต่อลงดิน ของสถานีไฟฟ้าย่อย ระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่พิจารณานั้น มีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมเพียงอย่างเดียว โดยไม่คำนึงถึงผลของแท่งดิน ซึ่งในที่นี้จะพิจารณาใน 3 ลักษณะ คือ ระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่มีระยะห่างระหว่างตัวนำเท่ากัน ระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่มีระยะห่างระหว่างตัวนำไม่เท่ากัน และระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่มีระยะห่างระหว่างตัวนำไม่เท่ากัน แบบลำดับเรขาคณิต จากผลการวิจัย โดยทดลงออกแบบสถานีไฟฟ้าย่อย 4 แห่ง ที่มีขนาด 72x107 ตารางเมตร 40x107 ตารางเมตร 40x80 ตารางเมตร 40x50 ตารางเมตร และ 16x33 ตารางเมตร พบว่าระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่มีระยะห่างระหว่างตัวนำไม่เท่ากัน และระบบโครงตาข่ายการต่อลงดิน ที่มีระยะห่างระหว่างตัวนำไม่เท่ากันแบบลำดับเรขาคณิต สามารถป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับมนุษย์ สัตว์ และอุปกรณ์ต่างๆ ทั้งภายใน และบริเวณใกล้เคียงสถานีไฟฟ้าย่อยได้ดีกว่า และใช้จำนวนลวดตัวนำน้อยกว่าระบบโครงตาข่ายการต่อลงดิน ที่มีระยะห่างระหว่างตัวนำเท่ากัน แต่ระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่มีระยะห่างระหว่างตัวนำไม่เท่ากัน ไม่สามารถออกแบบระบบโครงตาข่ายสำหรับสถานีไฟฟ้าย่อยที่มีขนาดเล็กได้ ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่าระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่มีระยะห่าง ระหว่างตัวนำไม่เท่ากัน จะเหมาะสำหรับสถานีไฟฟ้าย่อยขนาดใหญ่ ในขณะที่ระบบโครงตาข่ายการต่อลงดินที่มีระยะห่าง ระหว่างตัวนำไม่เท่ากันแบบลำดับเรขาคณิตจะเหมาะสำหรับสถานีไฟฟ้าย่อยขนาดกลาง และเล็ก