การจัดการนิเทศภายในวิทยาลัยครูภาคเหนือ

Abstract

วัตถุประสงค์ในการวิจัย 1. เพื่อศึกษาวิธีการจัดการนิเทศภายในวิทยาลัยครูภาคเหนือ 2. เพื่อเปรียบเทียบการปฎิบัติจริงในการนิเทศภายในของผู้บริหารกับความคาดหวังของอาจารย์ในวิทยาลัยครูภาคเหนือ 3. เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการจัดการนิเทศภายในวิทยาลัยครูภาคเหนือ วิธีดำเนินการวิจัย กลุ่มตัวอย่างประชากรในการวิจัยครั้งนี้ ประกอบด้วยกลุ่มผู้บริหารและกลุ่มอาจารย์ในวิทยาลัยครูภาคเหนือ 8 แห่ง กลุ่มผู้บริหารประกอบด้วย อธิการ รองอธิการ หัวหน้าคณะวิชาทุกคนโดยไม่มีการสุ่มตัวอย่าง และหัวหน้าภาควิชาดดยทำการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น ( Stratified Random Sampling ) วิทยาลัยครูละ 50 เปอร์เซ็นต์ กลุ่มอาจารย์ได้แก่ อาจารย์ผู้ปฎิบัติหน้าที่การสอนวิทยาลัยครูภาคเหนือ วิทยาลัยครูละ 15 เปอร์เซ็นต์ รวมทั้งสิ้น 316 คน แยกเป็นผู้บริหาร 136 คน อาจารย์ 180 คน ได้รับแบบสอบถามคืน 264 ฉบับ คิดเป็น 83.54 เปอร์เซ็นต์ เป็นคำตอบของผู้บริหาร 112 ฉบับ คิดเป็น 82.35 เปอร์เซ็นต์ เป็น คำตอบของอาจารย์ 152 ฉบับ คิดเป็น 84.44 เปอร์เซ็นต์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามที่มีลักษณะเป็นมาตราส่วนประเมินค่าและแบบปลายเปิด การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบความแตกต่างโดยใช้ค่าอัตราส่วนวิกฤต สรุปผลการวิจัย 1. ในด้านวิธีการจัดการนิเทศภายในวิทยาลัยครูภาคเหนือ ผู้บริหารและอาจารย์มีความเห็นสอดคล้องกันว่ามีการปฎิบัติในการจัดการนิเทศภายในทั้ง 8 ด้านคือ ในด้านกระบวนการในการจัดการนิเทศ ในด้านโครงการต่าง ๆ ในด้านการจัดกิจกรรมการนิเศการศึกษาเพื่อพัฒนาหลักสูตรในด้านการนิเทศการสอน ในด้านส่งเสริมทางวิชาการแก่อาจารย์ ในด้านกิจกรรมเสริมหลักสูตร ในด้านการใช้โสตทัศนศึกษา และในด้านการประเมินผล อยู่ในเกณฑ์น้อย 2. ในการเปรียบเทียบการปฎิบัติจริงในการนิเทศภายในของผู้บริหารกับความคาดหวังของอาจารย์ในวิทยาลัยครูภาคเหนือปรากฏว่า การปฎิบัติจริงของผู้บริหารแตกต่างจากความคาดหวังของอาจารย์ทุกข้อ ทุกด้าน โดยที่ผู้บริหารปฎิบัติอยู่ในเกณฑ์น้อย แต่อาจารย์มีความคาดหวังให้ผู้บริหารปฎิบัติอยู่ในเกณฑ์มาก และมากที่สุดใน 2 ข้อคือ คาดหวังให้ห้องสมุดมีหนังสือหรือวารสารที่มีคุณค่าทางวิชาการ และแผนกโสตวัสดุอุปกรณ์ในวิทยาลัยทันสมัยและมีประสิทธิภาพ 3. ในด้านปัญหาและอุปสรรค ในการจัดการนิเทศภายในวิทยาลัยครูภาคเหนือ ผุ้บริหารและอาจารย์มีความเห็นโดยส่วนรวมว่า มีปัญหาและอุปสรรคมากทุกข้อ โดยเฉพาะในข้อต่อไปนี้ คือ ผู้บริหารระดับอธิการและรองอธิการ ขาดการติดตามผลว่าอาจารย์ได้นำความรู้ที่ได้รับจาการนิเทศภายในไปปฎิบัติเพียงใด งบประมารไม่เพียงพอ ผู้บริหารระดับอธิการและรองอธิการไม่ให้ความสำคัญแก่งานวิชาการในการพิจารณาความดีความชอบ และไม่มีระบบในการจัดการนิเศการศึกษาภายใน