พฤติกรรมทางการบริหารของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษา ในสถาบันอุดมศึกษา ในกรุงเทพมหานคร

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1. เพื่อศึกษาพฤติกรรมทางการบริหารของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐและเอกชน ในกรุงเทพมหานคร 2. เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษา อาจารย์และนิสิตนักศึกษา เกี่ยวกับพฤติกรรมทางการบริหารของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา ในกรุงเทพมหานคร 3. เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมทางการบริหารของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาระหว่างสถาบันอุดมศึกษาของรัฐและเอกชน ในกรุงเทพมหานคร 4. เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมทางการบริหารของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาเท่าที่เป็นอยู่จริงกับที่ควรจะเป็น วิธีดำเนินการวิจัย การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบสำรวจ ตัวอย่างประชากรประกอบด้วยผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษา อาจารย์ที่ปฏิบัติงานด้านกิจการนิสิตนักศึกษาและนิสิตนักศึกษาที่ทำงานด้านกิจกรรม ในสถาบันอุดมศึกษาในกรุงเทพมหานคร 21 แห่ง โดยสุ่มตัวอย่างแบบ Stratified Random Sampling จำนวน 973 คน ได้รับแบบสอบถามคืนจำนวน 678 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 69.68 เป็นของผู้บริหาร 82 ฉบับ อาจารย์ 194 ฉบับ นิสิตนักศึกษา 402 ฉบับ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม 3 แบบ แต่ละแบบมี 2 ตอน ตอนที่ 1 สอบถามสถานภาพของผู้ตอบ ตอนที่ 2 ประเมินพฤติกรรมทางการบริหารของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาในกรุงเทพมหานคร ซึ่งได้สร้างขึ้นตามแนวของแบบสอบถาม LBDQ ของ ฮาลปิน (Halpin) แบบสอบถามนี้มีค่าความเที่ยง .86 การเก็บรวบรวมข้อมูล ผู้วิจัยนำแบบสอบถามไปส่งให้ผู้ตอบและให้ผู้ตอบส่งกลับให้ผู้วิจัยทางไปรษณีย์ การวิเคราะห์ข้อมูล ผู้วิจัยวิเคราะห์สถานภาพส่วนตัวของผู้ตอบโดยการแจกแจงความถี่และหาค่าร้อยละและวิเคราะห์พฤติกรรมทางการบริหารของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษา โดยการหาค่าร้อยละ คะแนนเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและทีเทสท์ (t-test) สรุปผลการวิจัย 1. พฤติกรรมทางการบริหารที่เป็นจริงของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาในกรุงเทพมหานคร ตามความคิดเห็นร่วมกันของผู้บริหาร อาจารย์ และนิสิตนักศึกษา ในด้านกิจสัมพันธ์ ด้านสัมพันธภาพ และรวมทั้งสองด้าน อยู่ในระดับกลาง โดยที่พฤติกรรมด้านกิจสัมพันธ์และด้านสัมพันธภาพ ไม่แตกต่างกันทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .01 2. พฤติกรรมทางการบริหารที่เป็นจริงของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาในกรุงเทพมหานครตามความคิดเห็นระหว่างผู้บริหารกับอาจารย์ ผู้บริหารกับนิสิตนักศึกษา และอาจารย์กับนิสิตนักศึกษา แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยที่ผู้บริหารให้คะแนนสูงกว่าอาจารย์ และอาจารย์ให้คะแนนสูงกว่านิสิตนักศึกษา ส่วนพฤติกรรมทางการบริหารในสภาพที่ควรจะเป็นนั้น การคาดหวังของผู้บริหารกับอาจารย์ ไม่แตกต่างกันทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .01 แต่การคาดหวังของผู้บริหารกับนิสิตนักศึกษา และอาจารย์กับนิสิตนักศึกษาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยการคาดหวังของผู้บริหารสู่งกว่านิสิตนักศึกษา ยกเว้นด้านสัมพันธภาพ และการคาดหวังของอาจารย์สูงกว่านิสิตนักศึกษา 3. พฤติกรรมทางการบริหารที่เป็นจริงของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐและเอกชนในกรุงเทพมหานคร ไม่แตกต่างกันทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .01 ส่วนพฤติกรรมทางการบริหาร ในสภาพที่ควรจะเป็นนั้น ความคาดหวังของผู้บริหาร อาจารย์ และนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐกับความคาดหวังของผู้บริหาร อาจารย์ และนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาของเอกชน ไม่แตกต่างกันทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ .02 ในเรื่องพฤติกรรมด้านกิจสัมพันธ์และด้านสัมพันธภาพ และแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .02 ในเรื่องพฤติกรรมรวมทั้งสองด้าน โดยที่การคาดหวังของผู้บริหาร อาจารย์ และนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐสูงกว่าการคาดหวังของผู้บริหาร อาจารย์ และนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาของเอกชน 4. พฤติกรรมทางการบริหารของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาในกรุงเทพมหานคร ในสภาพที่เป็นจริงกับสภาพที่ควรจะเป็น แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยที่พฤติกรรมทางการบริหารในสภาพที่ควรจะเป็นตามความคาดหวังร่วมกันของผู้บริหาร อาจารย์ และนิสิตนักศึกษา สูงกว่าสภาพที่เป็นจริง 5. พฤติกรรมทางการบริหารที่เป็นจริงของผู้บริหารกิจการนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาในกรุงเทพมหานคร จำแนกเป็นรายข้อ อยู่ในระดับกลางทุกข้อ ส่วนสภาพที่ควรจะเป็นอยู่ในระดับสูง 25 ข้อ อยู่ในระดับกลาง 4 ข้อ อยู่ในระดับต่ำ 1 ข้อ ในจำนวน 25 ข้อที่อยู่ในระดับกลางนั้นเป็นพฤติกรรมด้านสัมพันธภาพ 15 ข้อ ด้านกิจสัมพันธ์ 10 ข้อ ส่วนจำนวน 4 ข้อที่อยู่ในระดับกลางและ 1 ข้อที่อยู่ในระดับต่ำนั้นเป็นพฤติกรรมด้านกิจสัมพันธ์.